Negentien jaar oud is de uit Eindhoven afkomstige componiste en pianiste Sarah Neutkens en nu ligt haar eerste album er al met een achttal stukken, zeven voor pianosolo en één voor piano en klarinet. Dat op zich mag al een prestatie heten, maar als de muziek dan ook nog de moeite waard is, worden we helemaal stil. En het moet gezegd, dat is zeker het geval.

De muziek van Neutkens past helemaal in deze tijd. Net als veel generatiegenoten trekt ook Neutkens zich niets aan van stijlen en hokjes en componeert er lustig op los. Haar muziek is dan ook zeker beïnvloed door de klassieke pianoliteratuur, maar evengoed door de jazz en de popmuziek die we iedere dag om ons heen horen. Alles komt hier samen in sterke, goed in het gehoor liggende stukken.

Het album start met het enige stuk op het album waar de piano gezelschap krijgt van een tweede instrument, de klarinet van Tim Huijbregts. Het is een krachtig, jazzy stuk dat ‘Victoria’ en de twee instrumenten vinden elkaar hier in een opwindend duet, een dans bijna. In ‘Hexagon pt. 1 en 2’ sluit Neutkens vooral aan bij de klassieken. Eén toon klinkt iedere keer weer, als een ankerpunt, waar ze haar verdere compositie omheen bouwt. In het eerste deel vrij krachtig, in het tweede fluisterzacht. Een techniek die spanning geeft aan het stuk, zo te gebruiken in een film.

‘Inferno’ bestaat in de basis uit een patroon van repeterende noten, telkens licht verschuivend. Daarover heen speelt Neutkens een dansante melodie. Je ziet hier een klassieke ballerina voor je ogen verschijnen, soepel bewegend op dit notenspel. ‘Rigel’ en het zeer korte naamloze zesde stuk klinken beide verstild, Neutkens weegt hier haar aanslagen, tast haar klavier af in opperste concentratie.

Het titelstuk ‘Cumulus’ heeft weer een sterk repeterende structuur, het doet ons in de verte wel wat denken aan het pianowerk van Philip Glass al hanteert Neutkens de techniek minder strak. Het is een pakkend stuk waarin Neutkens laat horen wat ze als componiste en als pianiste allemaal in huis heeft. Tot slot is er ‘Utrecht, 11:15’. Is dit de plaats en de tijd waarop Neutkens dit stuk schreef?

Een prettig album dus, waarnaar het fijn luisteren is. Neutkens kiest voor heldere stukken, met een duidelijke structuur en een duidelijk thema. Het zal veel mensen aanspreken.

Het album is te beluisteren via Spotify:

Het album is te koop via de website van Neutkens.