Elektronica in de muziek, niemand kijkt er meer van op. Sterker nog, in de popmuziek vinden we het tegenwoordig eerder bijzonder als deze niet wordt gebruikt, denk maar aan al die ‘Unplugged’ albums die enkele jaren geleden ineens in de mode waren. Dat was ooit wel anders en eigenlijk is dat nog niet eens zo gek lang geleden. Zo’n zeventig jaar terug, net na de Tweede Wereldoorlog verschenen her en der in de wereld de nodige studio’s waar heel voorzichtig werd geëxperimenteerd met het gebruik van elektronica binnen de muziek. Eén van de meest belangrijke was die van de WDR, de West Deutsche Rundfunk, in Keulen. Bij Wolke Verlag verscheen er eind vorig jaar een prachtig boek over: ‘Radio Cologne Sound’, met teksten in het Duits en Engels, onder redactie van Harry Vogt en Martina Sieber. Een bijzondere uitgave, met name vanwege het feit dat het boek gepaard gaat met een indrukwekkende collectie van vijf Cd’s, met daarop veel composities die niet eerder werden uitgebracht.

(meer…)

Onlangs had ik het hier aan de hand van twee boeken over eco-musicologie. Een prachtig voorbeeld van deze wijze van kijken naar muziek vormt de Amerikaanse componist en kunstenaar Raven Chacon. Allereerst al vanwege het feit dat deze componist onderdeel is van één van de inheemse volkeren van de VS: de Navajo/Diné. Iets dat er alleen al voor zorgt dat hij op een compleet andere wijze naar de wereld kijkt dan wij westerlingen geneigd zijn. Dat uit zich ook in zijn bijzonder diverse werk waarin de grondbeginselen van eco-musicologie volop tot uiting komen. Het blijkt sterk uit het recent bij Sternberg Press verschenen boek ‘A Worm’s Eye View from a Bird’s Beak’, met een eerste overzicht van zijn werk in boekvorm, maar ook uit de tentoonstelling die op dit moment te zien is bij STUK in Leuven, met als titel ‘Rift Variations: Collaborative Video Works’ en die ik mee kon pakken tijdens mijn bezoek aan het Transit Festival.

(meer…)