7697 Miles – Kiñe (CD Recensie)

In de internationale wereld van de muziek treffen artiesten van over de gehele wereld elkaar, raken met elkaar in gesprek, soms via de noten en besluiten samen iets te ondernemen. Gisteren sprak ik hier over de Nederlander Christian Berends die, onder zijn alias Lend me your underbelly een album maakte met de Pakistaans-Canadese Miriam Zohra D., ‘So Divine’ en nu komen we hier te spreken over 7697 Miles, dat bestaat uit de Chileen Cristóbal Rawlins en de Duitser Dieter Mauson en waarvan de naam natuurlijk slaat op de fysieke afstand tussen de twee.

Wat ze allereerst met elkaar gemeen hebben, is dat ze beiden uit de grote stad komen, Rawlins uit Santiago de Chile, Mauson uit Hamburg. De plaats waar ze elkaar in mei 2016 ontmoetten toen Rawlins daar voor enige maanden verbleef. Ze maakten opnamen in Hamburg en Berlijn en in januari 2017 in Santiago. Later dat jaar toerden ze samen door Europa, waaronder Nederland en België en in het voorjaar van 2018 in Peru. Aansluitend kwamen de opnames gemaakt in 2016 en 2017 uit op Cd bij het in Augsburg gevestigde Attenuation Circuit.

Heerlijke muziek maken die twee. Ritmisch, aan techno verwant, maar te intelligent, te gecompliceerd voor de dansvloer. Meer voor in de luie stoel, meedeinend. En ja, de titel van opener ‘Casual Elegancy’ is daarbij goed gekozen. Want dat is wat hier gebeurt: op een heel organische wijze vallen de klanken van deze twee heren hier samen, alsof ze al jaren samenwerken. Chemie noemen we dat, of zoals ik schreef bij Berends en Zohra D.: “Myrh (het alias van Zohra D.) en hij, ze tillen elkaar tot grote hoogte en dat hoor je in iedere noot.”

‘Mapocho’ begint ingetogen maar dan kruipt ook hier het ritme erin, aanvankelijk wat stug en terughoudend, maar dat verandert gaandeweg. Dan komt de spanning erin en horen we de verschillende culturen van de mannen met elkaar een boeiende dialoog aangaan. Hetzelfde gebeurt in ‘Ruka’. Mooi hoe hier eerst een lange drone wordt gesponnen en er langzaam knisperend repeterende klanken aan worden toegevoegd. Dan klinken in het Spaans uitgesproken woorden die een bijzondere relatie aangaan met de elektronische, ritmische klanken. Met ‘Choique Purrun’ wordt de lijn van ‘Casual Elegancy’ doorgetrokken: een fijn ritme waarbij stil zitten vrijwel niet mogelijk is. Maar let zeker ook op de andere muzikale lijnen die hier door 7697 miles worden getrokken en die zorgen voor de nodige spanning. Dat speelse, tegendraadse, vol onverwachte wendingen kenmerkt ook ‘Sublimity’. “Tanzt!” klinkt het vervolgens als een aansporing, enige malen in duidelijk Duits tijdens het gelijknamige zeer opzwepende, lange stuk. Hier is de invloed van de techno wellicht het sterkst aanwezig. Afsluiten doen we met ‘Time Stretch’ waarin het ritme al evenzeer uit elkaar wordt getrokken, wat het geheel iets mysterieus geeft, met name ook door de wederom in het Spaans uitgesproken tekst.

Beluister en koop het album via Bandcamp: