Patrick Graham & John Sellekaers – Unnatural (CD Recensie)

Het idee voor ‘Unnatural’ ontstond in 2007 toen percussionist Patrick Graham en de in elektronica gespecialiseerde John Sellekaers elkaar ontmoetten in Montreal. Sellekaers wilde met zijn elektronica dolgraag iets doen met Grahams percussie solo’s. Maar zoals dat vaker gaat, er kwam niets van. Tot dit jaar, want onlangs verscheen het album bij Parenthèses Records.

En al bij de eerste maten van het titelstuk, dat verdeeld over twee delen het begin en einde van het album vormt, horen we dat Sellekaers idee lang zo slecht nog niet was. In spookachtige klankwolken wisselen percussie en elektronica elkaar op boeiende wijze af, zonder dat direct opvalt wie er op enig moment aan zet is. Maar spannend is het zonder meer, daar zorgen de duistere klanken, die als nevels voorbij trekken, wel voor. De sfeer zet zich door in ‘Lacuna’, waarin de bekkens klinken als klokken in de wind, terwijl Sellkekaers er een duistere grondtoon onder legt. Opvallend is ook de kwaliteit van de opname. Grahams percussie is werkelijk prachtig versterkt en voorzien van een zeer lichte echo wat het geheel een mooie spanning meegeeft, zeker in combinatie met de duistere klanken van Sellekaers.

In ‘Submerge’ zijn de twee planken aan het zagen, een werkzaamheid die gaandeweg het stuk langzaamaan stilvalt, terwijl het geluid wordt opgeslokt door een wederom duistere stroom aan klanken uit Sellekaers’ knoppendoos. Het geheel heeft soms behoorlijk veel weg van het schilderij ‘Vegetal Chaos’ geschilderd door Tamar Kasparian, dat de hoes van het album siert. Dat gevoel wordt nog sterker bij de onbestemde klanken van ‘Next of Kin’. Het bijna terloopse percussiespel van Graham en de horror-achtige klanken  van Sellekaers verklanken het zwarte deel onderaan het schilderij. De titel ‘Dazibao’ klinkt Chinees, de muziek levert wederom de associatie met belletjes in de wind. Met enige fantasie kan het zo passen in een boeddhistisch ritueel.  In ‘Fading Shadow’ zijn het wederom de bekkens die een hoofdrol spelen en dan met name dat hoge, knarsende geluid dat je krijgt als je er met de stok over krast. Via ‘Innerland’, waarin het duo de sfeer van ‘Fading Shadow’ door trekt, komen we bij het tweede deel van ‘Unnatural’ waar dit boeiende album mee besluit.

Het album is te beluisteren en te koop via Bandcamp: