Note Luthuania: Experimental / Electronic 2019 (CD Recensie)

Gisteren besteedden we hier aandacht aan ‘Zoom in 13’, uitgegeven door het Music Information Centre Luthuania, met daarop zes gecomponeerde stukken, vaak voor grote bezetting, van evenzoveel componisten. Vandaag werpen we een blik op de stand van zaken in de experimentele elektronica, middels ‘Note Luthania: Experimental / Electronic 2019’. Dertien over het algemeen vrij korte stukken bevat dit album waarin de veelkleurigheid van de Litouwse scene prima aan bod komt.

Alle dertien stukken hier uitgebreid aan bod laten komen, gaat niet en dus beperken we ons tot het geven van een aantal karakteristieken. Het album vangt aan met ‘Vėlinių laužai’ van Vėlių Namai, het alias van Julius Mitė. Prachtig zoals hij donkere ambient, ritmische patronen en volksmuziek hier in nog geen drieënhalve minuut bij elkaar weet te brengen. Patris Židelevičius maakt in ‘Sonata ianileve’ eveneens gebruik van duistere ambient, maar dan in combinatie met noise en  gerommel in de marge. Tevens weet hij een slepende spanning te creëren.  Achter Skeldos gaat Vytenis Eitminavičius schuil. ‘Tylos’ is nog het best te omschrijven als een mistbank van geluid, waar zo nu en dan een fluisterstem doorheen priemt. Weinig bijzonder en wat obligaat. ‘Liūtis remias siena į virpantį vandenį’ van Daina Dieva bevalt me dan beter. Ook zij kiest voor een soort van klanknevel, maar die is wel een stuk spannender en meer verontrustend. De donkere drone en de witte noise vormen een mooi geheel. In alle eenvoud een sterk stuk.

De aanjager van Distorted Noise Architect wil blijkbaar graag anoniem blijven want op internet valt niet terug te vinden wie erachter zit. We moeten het dus doen met de opvallende ritmische structuur van ‘Fictive Line’, onderdeel van een zeer onorthodoxe vorm van techno. Met ‘Švinta’ van NULIS:S:S:S, het project van Laurynas Jukonis blijven we in de ritmische hoek. Middels sterk vervormde elektrische impulsen bouwt hij een strakke, ietwat slome compositie. Tiese bestaat uit Vilius Šiaulys en Antanas Dambrovskij. Ook in ‘JMFM’ is sprake van een ritmische structuur, maar dan veel minder eenduidig. Veel sterker aanwezig is het disruptieve, chaotische element. De machine is hier aardig uit balans. een toestand die gaandeweg steeds verder toeneemt.

Over Unit 7 en FUME kon ik evenmin iets terugvinden, maar ‘Methods of Coercion’ van Unit 7 is in ieder geval pure pop. Fel ritmisch in de stijl van groepen als Depeche Mode, met een al even donker randje. ‘Strala’ van FUME hoort eveneens wat meer in de populaire hoek thuis, maar dan in die van de sfeervolle ambient. Hoe de Fransman Phil Von op dit album terecht is gekomen weet ik niet, maar als stuk past ‘Capsized Poetry’ bijzonder goed op dit album. Von sluit aan bij ambient, maar voegt er een duidelijk experimentele, spannende laag aan toe. Qua sfeer sluit ‘Glimpses of Dust’ van Nortas hier goed bij aan. Een stuk met een sterk beeldend karakter en een mooie spanningsopbouw. Filmisch is ook een aanduiding die past bij ‘Medžioklis’ van Raguvos. Alleen klinkt hier ook nog de invloed van volksmuziek door. Tot slot horen we een klein deel van het  album ‘By the Stained Glass: live at the National Library of Lithuania’, van Avidja/ Devita opgenomen tijdens de Fluxusonic Night van 15 juni 2018. In totaal duurt dit stuk bijna een uur en met iets meer dan drie minuten krijg je dus niet echt een goed beeld. Wat niet wegneemt dat wat we horen beslist boeiend klinkt.