Akmee – Neptun (CD Recensie)
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Toen Marc-André Souchay in een brief aan Felix Mendelssohn voorstelde om diens ‘Lieder Ohne Worte’ van tekst te voorzien reageerde de laatste negatief. Souchay was de mening toegedaan dat taal veel duidelijker was dan muziek, terwijl Mendelssohn juist de mening was toegedaan dat taal ambiguïteit en onduidelijkheid schept en dat er met muziek veel gerichter gecommuniceerd kan worden. Een interessante stelling die ook raakt aan het onlangs hier besproken boekje van Marlies de Munck, ‘Waarom Chopin de regen niet wilde horen’. Een stelling die ook door componist Yannis Kyriakides wordt uitgewerkt in diens ‘Words and Song without Words’ uit 2012.
Paradox, Tilburg – 6 december 2017 Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Er is een gerede kans dat u de muziek van de van oorsprong Servische componiste Milica Djordjević nog niet kent. Bij WERGO zijn ze zich daar eveneens van bewust. Daarom verscheen er onlangs een portretalbum met haar muziek in de Edition Zeitgenössische Musik die dit label uitbrengt samen met de Deutscher Musikrat. Cd’s om jonge componisten, Djordjević is van 1984, bij de luisteraars onder de aandacht te brengen.
De Link, Tilburg – 5 december 2017
Voor een volgeladen Cenakel, bijzonder voor een concert op sinterklaasavond, speelde het sinds 2002 bestaande Prisma Strijktrio een programma waarin de natuur centraal stond. Voor de pauze stukken van Giacinto Scelsi, Salvatore Sciarinno en Linda Buckley en na de pauze ‘Textures’ van componist, fotograaf, filmer en mede organisator van De Link Merijn Bisschops. Samen brachten ze een typisch programma voor de winteravond, waarin de muziek onvermijdelijk tot contemplatie en reflectie leidde.
Bimhuis, Amsterdam – 2 december 2017 Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Diverse locaties, Den Haag – 2 december 2017
Een halve 46ste Dag in de Branding dit keer. Soms vallen de meest boeiende concerten samen en moet je onmogelijke keuzes maken. Zoals vandaag dus. Maar niet getreurd: het middagprogramma op zich is reeds meer dan de moeite waard. Een feestelijke dag ook aangezien de Johan Wagenaar Stichting 70 jaar geleden werd opgericht. Feestelijk ook omdat de Mexicaanse, maar in Nederland woonachtige componist Hugo Morales Murguía de Willem Pijper prijs krijgt uitgereikt en Kate Moore de Matthijs Vermeulenprijs. Waarbij deze laatste voor de eerste keer sinds 1979 naar een vrouwelijke componist gaat. Het werd eens tijd, zeggen we dan!
De Studio – Tilburg – 1 december 2017
Iris Hond is klassiek geschoold pianiste, ze slaagde summa cum laude aan het Koninklijk conservatorium van Den Haag en kreeg reeds tijdens haar studie een platencontract bij het vermaarde Decca. Haar debuutalbum, kortweg ‘Iris’ geheten, verscheen daar in 2012. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en Hond gaf haar droom van concertpianist op om haar eigen stukken te kunnen schrijven en uitvoeren. Op haar nieuwe album ‘Dear World’ is de muziek dan ook weliswaar doordrenkt van het klassiek metier, maar reikt zij verder dan op haar debuut.