De viola d’amore is nu niet bepaald een instrument dat je veel tegen komt binnen de hedendaags gecomponeerde muziek. Maar goed, Marco Fusi, die ook de viool en de altviool bespeelt, werkt ermee. Hij studeerde in Antwerpen, is inmiddels als Assistant Professor of Artistic Research verbonden aan het HEMU in Lausanne en als  Associate Researcher aan het Orpheus Instituut in Gent en heeft de nodige premières op zijn naam staan van hedendaagse stukken. Zo kwam hij hier vorig jaar nog voorbij met muziek van Yu Kuwabara. Op recente Cd’s is hij the horen met werk van Evan Johnson, het album vullende ‘Dust Book’, dat verscheen bij Another Timbre en met stukken van Zeno Baldi, Giovanni Verrando, Bara Gisladottir, Annie Hui-Hsin Hsieh, Mary Bellamy, Barbara Nerness en Pierre Alexandre Tremblay op het bij HCR verschenen ‘Wired Resonances’.

(meer…)

En ineens liggen er twee Cd’s met muziek van de Amerikaanse componist Kory Reeder. Eerder kwam hij hier voorbij met het bij Another Timbre verschenen ‘Codex Vivere’. Bij hetzelfde label verscheen eerder dit jaar een opname van ‘Homestead’, uitgevoerd door een strijkkwartet, bestaande uit leden van Apartment House en op het bij Thanatosis Records verschenen ‘In Place’ horen we Reeder zelf, samen met de altviolisten Kathleen Crabtree en Michael Moore in een drietal composities: ‘Landscape Study’, ‘Field’ en ‘Present Tense’.

(meer…)

Wie een beetje thuis is in de gecomponeerde muziek weet dat de combinatie viool-piano en cello-piano een zeer gangbare is, meestal uitgedrukt als viool-  en cello sonates. Dat is veel minder het geval met de combinatie saxofoon-piano. Weliswaar is dit deels te wijten aan het feit dat de eerste saxofoon pas in 1840 werd gemaakt door Adolphe Sax, maar er speelt meer. Want ook nu nog wordt er meer gecomponeerd voor de combinatie strijkinstrument-piano dan voor saxofoon-piano. Een aantal recente albums gewijd aan die laatste combinatie, allen verschenen bij Neuma Records, laten echter horen hoe onterecht dat is. Kyle Jones bracht ‘Dualities’ uit, Nick May – ‘You, Me, Us’ en Timothy McAlister ‘Project Encore, Volume 2’.

(meer…)

Drie componisten uit Estland vandaag: Erkki Sven Tüür, Lepo Sumera en Toivo Tulev. Een andere rode draad in dit verslag is het Estonian National Symphony Orchestra, dat onder leiding van chef-dirigent Olari Elts alle stukken op het bij ECM Records verschenen ‘Aeris’ van Tüür uitvoert en de beide symfonieën op het album van Sumera dat bij Ondine verscheen en tot slot met Michael Wendeberg op de bok ‘Black Mirror’ van Tulev speelt op het bij Navona Records verschenen ‘Dawn, Almost Dawn’. Als enige van de drie albums bevat dit laatste album ook nog een aantal stukken voor kleine bezetting. De drie componisten waren / zijn generatiegenoten. Sumera werd geboren in 1950 en overleed in 2000, net vijftig jaar oud. Tulev is van 1958, Tüür van 1959 en beiden zijn gelukkig nog steeds actief.

(meer…)

De muziek van de Italiaanse componist Osvaldo Coluccino kwam hier eerder voorbij. In 2019 besteedde ik aandacht aan het bij Kairos Music verschenen ‘Emblema’ en tijdens het Transit Festival, editie 2021, dat overigens volgend weekend weer plaats vindt, speelde pianist Jan Michiels ‘Rispecchiato in quarzo’ een stuk dat onlangs door Michiels, samen met twee andere stukken voor de combinatie akoestisch-elektronisch, ook op Cd werd uitgebracht, wederom door Kairos Music. Verder hier aandacht voor ‘Diade’, een bij Stradivarius verschenen album met daarop elf duetten van verschillende instrumenten.

(meer…)

Via de basklarinet kom ik uit bij een nieuw album met de muziek van Karlheinz Stockhausen bij Kairos Music. Michele Marelli speelt op dit ‘Cosmic Clarinets’ een viertal werken voor klarinet: ‘Tierkreis, Work nr. 41 8/9’ en ‘In Freundschaft’; voor basklarinet, ‘Klang – 5. Stunde: Harmonien’ en voor bassethoorn, ‘Bassetsu’. De Duitse klarinettist Marelli ontmoette de in 2007 overleden Stockhausen tien jaar daarvoor voor het eerst, tijdens een masterclass in Kürten, waar Stockhausen woonde. Marellis’s spel viel de meester op en de laatste tien jaar van diens leven werkten de twee intensief samen, wat ertoe leidde ertoe dat Marelli bekend kwam te staan als één van de meest gezaghebbende uitvoerders van Stockhausens oeuvre. Iets wat we mooi terug horen in deze verzameling stukken.

(meer…)

Arvo Pärt is zonder meer één van de meest uitgevoerde hedendaagse componisten, ook hier kwam hij al meerdere keren voorbij. Deze maand werd hij echter negentig en dus horen we nu extra veel van hem, zowel op de schijf als in de concertzalen. Bij ECM Records verscheen ‘And I Heard a Voice’ waarop we Vox Clamantis horen, onder leiding van Jean-Eik Tulve, in een aantal min of meer bekende a cappella stukken, een mooie dwarsdoorsnede van Pärts oeuvre. Bij hetzelfde label verscheen overigens ook het reeds in 2023 uitgekomen ‘Tractus’, dat hier reeds voorbij kwam, op LP. Verder aandacht voor het bij Alpha Classics verschenen album ‘Credo’ met stukken voor koor en orkest, we horen het Estonian Festival Orchestra onder leiding van Paavo Järvi en voor het bij Navona Records verschenen ‘Voices from the Other Side’ waarop we de Erie Coast Cellists horen, onder leiding van Steven Smith, met de sopraan Gabrielle Haigh.

(meer…)

Op 6 oktober aanstaande worden weer de Edisons uitgereikt voor jazz en klassiek. Om met die laatste categorie te beginnen: inmiddels zijn de genomineerden bekend gemaakt en kan er gestemd worden voor de publieksprijs. Aangezien deze blog zich richt op hedendaags gecomponeerde muziek, zeg maar de muziek van de laatste eeuw, zijn niet alle Cd’s even interessant, maar een drietal verdienen het zeker om uitgelicht te worden. In de categorie ‘Nieuwkomer’ is het debuut van het Brackman Trio het noteren waard: ‘Discovering Roslavets I, Silver Night’ en in de categorie ‘Kamermuziek’ vallen de Cd met strijkkwartetten van Sergej Prokofjev op, uitgevoerd door Quatuor Danel en de Cd  ‘Changes’ van Roctet, met daarop drie stukken voor octet. De cd’s van het Brackman Trio en Roctet verschenen bij Challenge Records, die van Quatuor Danel kwam uit bij Accentus Music.

(meer…)

Vandaag sta ik weer eens stil bij het strijkkwartet, middels twee totaal verschillende albums. Het Vivere String Quartet speelt redelijk traditionele muziek van drie componisten uit Oekraïne: Zóltan Almashi, Vasyl Barvinksy en Hanna Harvylets. ‘Prayer for Ukraine’ kreeg het album als titel en het verscheen bij Phenotypic Recordings. Gabriel Irany komt uit Transsylvanië, nu formeel een deel van Roemenië, niet ver van de grens met Oekraïne, ooit een gebied dat zich over beide landen uitstrekte. Maar Iranyi, zo maakt het bij Kairos Music verschenen ‘String Quartets Extended’ duidelijk, wel geheel andere, veel experimentelere muziek dan de bovenstaande drie componisten. Dat heeft natuurlijk niets met de landstreek te maken, net zo min als met de leeftijd, Irany is dertig jaar ouder dan Almashi, maar alles met muzikale opvattingen.

(meer…)

De Japanse componiste Yu Kuwabara, geboren in 1984, is zich als geen ander bewust van de geschiedenis van haar land, iets dat zij, zo bewijst het dubbele portretalbum ‘Sounded Voice, Voiced Sound’ dat Kairos Music uitbracht, op prachtige wijze weet te vermengen met het hedendaags gecomponeerde idioom, zoals ze dat meekreeg tijdens haar studie. En dus haalt ze zowel haar inspiratie bij Claude Debussy als bij de boeddhistische gezangen, iets waar ze zich op regelmatige tijden in onderdompelt middels het doen van muzikaal veldwerk. Het levert een serie bijzondere stukken op die, voor ons als westerse luisteraars, soms wat bevreemdend overkomen, maar tegelijkertijd de fantasie in hoge mate prikkelen.

(meer…)