Meredith Monk, waaraan ik de laatste dagen aandacht schonk vanwege het verschijnen van ‘The Recordings’ bij ECM Records is zeker niet de enige vrouwelijke componist die van het begin af aan de ontwikkeling van het minimalisme in de muziek mede vormgaf, Catherine Christer Hennix, Annea Lockwood, Pauline Oliveros en Éliane Radigue, om ons maar te beperken tot de meest bekenden, hebben ieder op hun eigen wijze daar eveneens belangrijke bijdrages aan geleverd. Hier allereerst Lockwood, met onder andere het aan de in 2016 overleden Oliveros opgedragen ‘Bayou-Borne’ en Oliveros zelf, met diverse stukken gespeeld door Apartment House, uitgebracht onder de titel ‘Sound Pieces’. De albums verschenen bij Moving Furniture Records, respectievelijk Another Timbre.

(meer…)

In deze laatste recensie van ‘The Recordings’, met daarin alle albums die Meredith Monk opnam voor ECM Records aandacht voor wederom 3 Cd’s. Cd’s die laten zien dat bij Monk, ook al is alles wat ze doet direct herkenbaar, de ontwikkeling niet stil staat. Zo is op ‘Impermanence’ de rol van instrumenten groter dan ooit en gaat ze hier anders om met harmonie en overtreft ze zichzelf in ‘Songs of Ascension’ qua grootte van de bezetting. Tot slot komt het tot nu toe laatste album dat bij ECM Records verscheen, in 2016, aan bod: ‘On Behalf of Nature’, waarin Monk laat horen dat haar maatschappelijke betrokkenheid eveneens geenszins is verdwenen.

(meer…)

Ik vervolg mijn verslag van ‘The Recordings’, de collectie albums die Meredith Monk uitbracht bij ECM Records met drie albums die elk een compleet werk bevatten. ‘Book of Days’ bevat de soundtrack van de gelijknamige film, die vorig jaar nog te zien was tijdens Rewire Festival; ‘ATLAS’ bevat de opnames van de gelijknamige opera, een opdrachtwerk van de Houston Grand Opera uit 1991 en tot slot sta ik stil bij ‘Mercy’, waar Ann Hamilton de beelden en enscenering voor aandroeg.

(meer…)

In dit tweede verslag naar aanleiding van de bij ECM Records verschenen ‘The Recordings’, met daarop alle opnames die Meredith Monk maakte voor dit label sta ik stil bij nog drie albums waarop we meerdere werken tegenkomen: ‘Facing North’ uit 1992, een duo album van Monk met Robert Een, één van de leden van haar vocaal ensemble. Het bevat vier stukken van ‘Vessel: An Opera Epic’, ‘Boat Song’ uit ‘Ruins’, maar bovenal de cyclus ‘Facing North’ waar het album mee aanvangt; ‘Volcano Songs’ uit 1997, met naast dit werk voor solo en duo het ‘New York Requiem’ en ‘Three Heavens and Hells’ en tot slot ‘Piano Songs’ uit 2014, het enige album waarop we Monk niet als uitvoerder horen. Ursula Oppens en Bruce Brubaker spelen haar composities voor twee piano’s.

(meer…)

Zonder enige twijfel is Meredith Monk één van de belangrijkste vertegenwoordigers van het minimalisme in de muziek. En doordat ECM Records onlangs alle dertien albums die ze voor dit label in de afgelopen vier decennia opnam opnieuw uitbracht in een prachtige box ‘The Recordings’, krijgen we een prachtig beeld van haar kunstzinnige uitingen. Helaas zonder dat we haar filmkunsten zien, of haar dansen en performancekunst, waar ze natuurlijk ook om bekend staat. Maar aangezien zang voor haar het leidende principe is, krijgen we zeker de essentie van haar werk mee. Vandaag het eerste van een serie waarin ik al die albums weer eens doorloop.

(meer…)

De in december 2021 overleden Alvin Lucier behoorde eveneens tot één van de vertegenwoordigers van het minimalisme, qua stijl voor een deel vergelijkbaar met La Monte Young. Op de valreep kon hij nog meewerken aan de opnames van ‘Swing Bridge’ en ‘Sizzles’ door het Australian Art Orchestra en Ensemble Offspring, een album dat verscheen bij één van de toonaangevende labels in dit genre: het Amerikaanse Mode Records. Verder hier aandacht voor het bij Karlrecords verschenen ‘Old School’, waarop we het ensemble Zeitkratzer horen met een vijftal stukken van deze componist.

(meer…)

Gisteren kwam ik hier, naar aanleiding van een uitvoering van de ‘Turangalila-Symphony’ van Olivier Messiaen, te spreken over opdrachtgeverschap. En dan meer specifiek op dat van Serge Koussevitzky, de chef dirigent van het Boston Symphony Orchestra in de jaren ’40 van de vorige eeuw. Hij gaf echter niet alleen Messiaen een opdracht voor een nieuw stuk. Eerder was dit Béla Bartók reeds gevraagd, in de zomer van 1943, resulterend in het ‘Concerto for Orchestra’. Vorige maand verscheen de uitvoering die het Radio Filharmonisch Orkest, onder leiding van chef dirigent Karina Canellakis in juli vorig jaar gaf, op Cd bij Pentatone. Verder hier aandacht voor zijn altvioolconcert dat Royal Northern Sinfonia, onder leiding van Thomas Zehetmair op Cd uitbracht bij ECM Records, met Ruth Killius op altviool.

(meer…)

Ook vandaag recitals, alle drie verschenen bij Navona Records. ‘The Human Condition’ van Hagai Yodan is daarvan, in het licht van deze blog over hedendaagse muziek, het meest interessant. Hij speelt stukken van zes hedendaagse Israëlische componisten, die hier natuurlijk allemaal totaal onbekend zijn. Kariné Poghosyan en Marta Brankovich stellen zich op ‘Folk Themes’ en ‘Marta, The Tempest’ wat bescheidener op. Opvallend op beide albums is het wat fragmentarische karakter en zeker bij Brankovich een aantal, wat mij betreft overbodige bewerkingen.

(meer…)