Tivoli-Vredenburg, Utrecht – 13 september 2025

De zaterdagavond binnen het Gaudeamus Festival biedt altijd net een wat breder scala aan muzikale acts dan de rest van het festival. Duidelijk bedoeld voor de avontuurlijke muziekliefhebber die nog niet zo thuis is in hedendaags gecomponeerde muziek. Overigens vallen de bezoekersaantallen de afgelopen dagen zeker niet tegen en ik kreeg gisterenavond niet het gevoel dat het veel drukker was dan op de andere avonden, al is dat met meerdere concerten tegelijkertijd natuurlijk lastig inschatten. En natuurlijk speelde het Deense K!ART gisteren de laatste twee stukken van de genomineerde componisten. In dit geval die van Yaz Lancaster en Matthew Grouse, waarmee ik nu dus alles gehoord heb en mijn winnaar kan aanwijzen.

(meer…)

Tivoli-Vredenburg, Utrecht – 10 september 2025

Gisteren begon, met de inmiddels jaarlijkse ‘De staat van de nieuwe Nederlandse muziek’ lezing, de tachtigste editie van het Gaudeamus Festival. Aan Bart de Vrees, onder andere componist, de eer om zijn visie op dit fenomeen te geven. En ook dit jaar zijn er weer een aantal, dit keer vier, componisten genomineerd voor de felbegeerde Gaudeamus Award, waarvan er één, de Iraanse maar in de VS woonachtige Golnaz Shariatzadeh niet naar Nederland kon afreizen wegens Amerikaanse restricties! Hoe een bastion voor de vrijheid verloren kan gaan. De uit New York afkomsitive Yaz Lancaster lukte het gelukkig wel. Hun neemt het op tegen twee Engelse componisten: Robin Haigh en Matthew Grouse.

(meer…)

Theater aan de Parade / Verkadefabriek, ‘s-Hertogenbosch – 10 en 11 november 2024

Binnen de wereld van de hedendaagse gecomponeerde muziek vormt het uit Frankfurt afkomstige Ensemble Modern een klasse apart. Sinds de oprichting in 1980 heeft dit ensemble een opvallend grote rol gespeeld in de ontwikkeling van nieuwe muziek, onder andere door de talloze opdrachtwerken en premières die ze op hun naam hebben staan. Dat ze op November Music optreden en dan zelfs twee keer, is dan ook niet meer dan bijzonder. Tevens laten deze twee concerten horen hoe veelzijdig dit ensemble is. Want horen we op zondag het speciaal voor het ensemble gecomponeerde ‘weiter und weiter und weiter…’ van de Oostenrijkse componist Georg Friedrich Haas, naast stukken van Mirela Ivičević en Jeffrey Mumford; maandagavond speelt het ensemble met Alva Noto, het alias van Carsten Nicolai de ensemble versie van ‘Xerox, volume 4’, een totaal ander werk.

(meer…)

Diverse locaties, Den Haag – 7 april 2023

Voor de laatste dag van Rewire kies ik als rode draad de muziek als ritueel. Iets dat natuurlijk al gold voor het door mij zondag bejubelde ‘Funeral Folk’ van Maria W. Horn en Sara Parkman. Op zondag voldeed het concert van SUNN O))), het duo Stephen O’Malley en Greg Anderson, vanzelfsprekend het meest aan dit predicaat. Gekleed in monnikspijen zaten de twee ook nu weer een eredienst voor, opgedragen aan de gruizige, inktzwarte rock. Maar ook het optreden van percussionist Will Guthrie en danseres Mette Ingvartsen doet ons denken aan een ritueel, terwijl het werk van Ben Vida, dat hier uitgevoerd wordt door Yarn/Wire, sopraan Nina Dante en Vida zelf, hier eveneens trekken van vertoont, net als de luistersessie met Annea Lockwood. Het geldt wat minder voor het nieuwe stuk van Orphax, het alias van Sietse van Erve, dat hij samen uitvoert met Ensemble MAZE en voor de muziek van Raphael Rogiński, deze moeten worden beoordeeld op hun eigen merites.

(meer…)

De Link, Tilburg – 12 december 2023

Eén van de terugkerende projecten van De Link is ‘Gelinkt’, waarin twee uitvoerende musici / componisten aan elkaar gekoppeld worden. Afgelopen dinsdag betrof het de sopraan en componiste Miranda Driessen en de met diverse vormen van elektronica werkende Ivo Bol, beter bekend onder zijn alias Vinkepeezer. Het hart van het programma was Morton Feldmans magistrale ‘Three Voices’ uit 1982. En al is het stuk, zoals de titel aangeeft, voor drie stemmen, Feldman componeerde het stuk ooit voor Joan La Barbara en voor haar alleen. Twee partijen op band, tegenwoordig natuurlijk digitaal en één partij live gezongen. Zelf koester ik een opname voor Hat Hut door Juliet Fraser uit 2016, maar Driessens interpretatie is, mede door het live karakter en de perfecte akoestiek van het Cenakel, evenmin te versmaden. Bol liet zich door Feldman inspireren en schreef met dit werk in gedachten ‘33,333 Voices’ voor stem, sinusgolven en laserstralen.

(meer…)