Franz von Chossy Quintet featuring Wu Wei (Concert Recensie)
De Verkadefabriek, ‘s-Hertogenbosch (November Music) – 7 november 2014 Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
philharmonie zuidnederland o.l.v. Bas Wiegers met composities van Sigurdsson, Westerhus, Moore en Hirs (Concert Recensie)
Verkadefabriek, ‘s-Hertogenbosch (November Music) – 6 november 2014
Eén van de bijzonderheden van November Music is dat het een podium is voor jazz, modern klassiek, muziek uit niet Westerse culturen en vooral, voor alles wat daar tussenin zit.
Zo ook gisteravond in de Verkadefabriek.
De philharmonie zuidnederland voerde onder leiding van Bas Wiegers een viertal werken uit. Een nieuwe versie van Roseherte van Rozalie Hirs, een nieuwe versie van Days and Nature van Kate Moore, een nieuw stuk van Stian Westerhus, The Redundance 40 en een nieuw stuk van Valgeir Sigurdsson, No Nights Dark Enough. De kenners hebben nu reeds opgemerkt dat er gisteravond dus twee stukken werden gespeeld van reeds bekende klassieke componisten, Hirs en Moore en twee stukken van musici die hun sporen elders hebben verdiend: Westerhus en Sigurdsson. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik vooral naar het concert ging vanwege Westerhus en Sigurdsson.
Nu, na afloop van dit concert moet ik één ding in ieder geval constateren: componeren is een vak! Dat wist ik natuurlijk al, maar het werd gisteravond weer eens bevestigd. De werken van Hirs en Moore waren verreweg de sterkste stukken.
Anouar Brahem Quartet (Concert Recensie)
Verkadefabriek, ‘s-Hertogenbosch (November Music) – 5 november 2014 Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Lend Me Your Underbelly – Giant Tadpoles Among Us (CD Recensie)
Er komen vreemde klanken uit mijn luidsprekers. Ik hoor stemmen van winkelende mensen, ruis, een sterk vervormde gitaar en een stem die zingt, maar die ik bijna niet kan verstaan vanwege diezelfde gitaar die er ineens dwars doorheen koerst. Kortom ik luister naar ‘Giant Tadpoles Among Us’.
Dit intrigerende album van Lend Me Your Underbelly, het pseudoniem van Christian Berends, heb ik nu reeds meerdere keren geluisterd en iedere keer vallen er weer andere zaken op. Het is typisch zo’n album waar je maar geen vat op krijgt, omdat alles wat je gewend bent te horen er niet is. En wat je dan wel hoort, dát associeer je nu niet direct met muziek en zeker niet met popmuziek. Maar laten we maar gelijk zeggen waar het op staat: dat maakt deze plaat nu net zo interessant.
En dat komt allereerst door de opbouw van de nummers. Er zit weinig coherentie binnen een song. Net als je denkt er een beetje in te zitten, er grip op te hebben, doet Lend Me Your Underbelly iets totaal anders. De elementen versterken elkaar onderling wel maar de verbinding openbaart zich pas na meerdere keren luisteren.
So What’s Next? (Concert Recensie)
Muziekgebouw, Eindhoven – 1 november 2014 Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Ben van Gelder Quartet ft. Ambrose Akinmusire (Concert Recensie)
Paradox, Tilburg – 31 oktober 2014 Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Michael Evans & Susan Hefner / Martin Küchen solo (Concert Recensie)
Zuiderpershuis, Antwerpen – 26 oktober 2014 Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Le Seul Elément – Gin Pleos (Download Recensie)
Le Seul Elément bracht een bijzondere act op het laatste Incubate Festival. De pianist en zanger Matthieu Pellerin trad op in een witte tent waardoor je louter zijn schaduw zag. En hier overheen projecteerde hij dan weer beelden en geen vrolijke, wat een intens, soms verwarrend geheel opleverde. Het maakte zijn toch al indrukwekkende act alleen nog maar mysterieuzer.
Bij het beluisteren van de CD Gin Pleos blijft het visuele vanzelfsprekend achterwege maar dat geeft niet. De muziek is van zichzelf beeldend genoeg. De CD Gin Pleos bestaat uit twee delen en duurt alles bij elkaar krap 30 minuten. En dat is genoeg gezien de enorme intensiteit van de muziek.
Le Seul Elément schotelt ons op Gin Pleos een elektronische klankwereld voor die als soundtrack bij een thriller niet zou misstaan. Regelmatig heftig, dramatisch, soms zelfs bombastisch en pathetisch. Vooral in het tweede deel roept het associaties op met nachtelijke begraafplaatsen onder een volle maan. De tekening op het hoesje laat ons niet voor niets een tekening zien van twee handen die een schedel vasthouden.
Kairos 4tet (Concert Recensie)
Paradox, Tilburg – 24 oktober 2014 Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
The Staves – Blood I Bled – (EP Recensie)
Voor me ligt een EP van The Staves, een Brits folkpop trio (en zussen). De EP is genoemd naar de titeltrack, ‘Blood I Bled’. Dit nummer, dat op 24 oktober formeel digitaal uitkomt, zal ook op de in 2015 te verschijnen nieuwe CD staan.
In 2012 verscheen het debuutalbum van The Staves: Dead & Born & Grown. En sindsdien zijn ze aan een gestage opmars bezig. In 2013 waren ze al te zien in het clubcircuit maar ook op Lowlands en Into The Great Wide Open.
Deze nieuwe EP laat, ook al bestaat hij maar uit 3 nummers, goed zien waar de kwaliteiten van deze drie dames liggen.