Diverse locaties, Den Haag – 1 mei 2015

Een festival dat reeds vier keer plaatsvond verhuizen naar een totaal ander moment in het jaar is een hele gok. Het Rewire Festival waagde de gok en koos voor de 2015 editie voor begin mei, in plaats van november zoals in de vorige vier edities. Maar ook de nu veel kortere tijd tussen de huidige en de vorige editie betekende een uitdaging. Met zoveel festivals is een goede programmering immers de eerste voorwaarde voor succes. Welnu de organisatoren kunnen tevreden zijn. Niet alleen werd het festival druk bezocht, de geprogrammeerde acts waren van hoge kwaliteit en ook aan bekende namen was er geen gebrek. Dat begon al op vrijdag met wellicht wel het hoogtepunt van het festival: Godspeed You! Black Emperor in het Paard van Troje.

Deze negen man tellende band, afkomstig uit Montreal, Canada bracht onlangs hun zesde album uit: ‘Asunder, Sweet And Other Distress’ dat hier werd uitgevoerd, samen met ander werk, in een twee uur durende set. Godspeed You! Black Emperor heeft in de ruim 20 jaar dat zij nu bestaan een ware cultstatus ontwikkeld binnen de progressieve rock. Met behulp van vier gitaristen, een violist, twee percussionisten en twee bassisten weten ze een meeslepend en overweldigend geluid neer te zetten. De langgerekte nummers, voorzien van zware drones nemen je als luisteraar mee op een, bij tijd en wijlen inktzwarte en dramatisch melancholieke reis. Waarbij de nodige maatschappijkritiek de heren en dame (violiste Sophie Trudeau) niet vreemd is. Dat bleek ook wel uit de oude filmbeelden die ter ondersteuning werden geprojecteerd. Desolate steden, afvalbergen en cijfermuren van de beurs. Wat dat betreft wel toepasselijk op de Dag van de Arbeid. Beluister hier ‘Gathering Storm’ Live in L’Olympia, Montreal.

Een ander hoogtepunt op deze vrijdag was het concert van Holly Herndon. Ook van haar is er een nieuw album uit: ‘Platform’. Nadat ze in 2012 verraste met ‘Movement’. In ‘Platform’ staat de menselijke stem centraal en dus ook tijdens dit concert. Herndon zingt live en bewerkt haar zang vervolgens direct met de laptop.
De zang wordt in stukjes geknipt en vervolgens in een andere volgorde, ondersteund door elektronisch voortgebrachte geluiden weer aan elkaar geplakt. Met vaak een zeer pakkende en dansbare beat, maar evenzo met disharmonische en experimentele momenten. Ook Herndon wil bijdragen aan een betere wereld. Over ‘Platform’ zei ze onlangs in een interview met ‘Subbacultcha’ dat het is genoemd naar het werk van designer Ben Singleton “who talks about the platform paradox. He says that instead of designing the perfect future, it’s better to design a platform for people to interact in different ways”. Over haar eigen rol zegt ze: “I wanted to discover how music can matter and not just be this escapist thing that middleclass white people consume”.

Bekijk hier de officiële video van ‘Interference’, één van de nummers van ‘Platform’:

Van een heel andere orde was de uitvoering door Saskia Lankhoorn van de pianomuziek van de Australische componiste Kate Moore. Eerder uitgebracht op ECM Records onder de titel ‘Dances and Canons’. Moore maakt muziek die is geïnspireerd door de minimal music, maar daar duidelijk niet ophoudt. Zelf zegt ze hierover: “I think perhaps some of my idioms have resonances with minimalism – I use tonal material and repetitive patterns – but I’m not strict about it. I use them as colours or ways to create shapes and fields of sound, whereas I think the minimalists used those patterns to create a process over a period of time in a synthetic way. There are parallels of course, I don’t deny that, but I think of my work as very much more organic, and maybe more philosophical.” Een mooi voorbeeld van wat Moore bedoelt is ‘Stories For Ocean Shells’. De inspiratie voor dit stuk haalde Moore uit een reis naar Thailand en specifiek uit de geometrische patronen in de geweven doeken, zoals gemaakt door de afgelegen stammen in het noorden van Thailand. De gelijkenis is treffend. Daarnaast is de muziek zeer subtiel, poëtisch, dromerig bijna. En ja, bijzonder goed uitgevoerd door Lankhoorn die zich het idioom intussen volledig heeft eigen gemaakt.

Dances and Canons is op 25 oktober nog te beluisteren in de Concertzaal Tilburg.