Op 1 december 2015 overleed onverwachts de Zwitserse componist en blokfluttist Hans-Jürg Meier, hij werd maar 51 jaar. Een kort zoektocht op internet levert bijzonder weinig opnames op van de man zijn werk, dus deze uitgave van Wandelweiser, met daarop drie stukken voor kleine bezetting, een genre waar Meier zo te zien in uitblonk, is meer dan welkom. ‘Colours de la Rose’, ‘Presso il Passo di Cristalina’ en ‘Diaphanés (durchscheinend)’ vinden we hier. Met veel zorg gekozen, uitgevoerd en gepresenteerd, laat dat maar aan dit label over.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Nee, de Franse componist, maar in Duitsland woonachtige componist Mark Andre heeft geen Nederlands geleerd. Het woord ‘HIJ’ bij Andre, zoals gebruikt in de stukken ‘HIJ 1’ en ‘HIJ 2’, die onlangs door Wergo op Cd werden uitgebracht, heeft een geheel andere betekenis dan ons persoonlijk voornaamwoord voor de derde persoon. Het is enerzijds gebaseerd op een Scandinavische groet, zoals ons woord Hallo en anderzijds een afkorting die staat voor ‘Hilfe Jesus’.
‘The Last Hotel’ was de eerste opera van Donnacha Dennehy en Enda Walsh. Een opname hiervan verscheen onlangs bij Cantaloupe Music. Bij vlagen briljant, maar soms ook verzandend in niet ter zake doende zijwegen die de duidelijkheid niet ten goede komen. Iets waar de tweede opera, ‘The Second Violist’, die tijdens het laatste Opera Forward Festival zijn Nederlandse première beleefde, eveneens last van had.
John McCowen is zowel klarinettist als componist en zowel actief binnen de hedendaags gecomponeerde muziek als binnen de experimentele avant-garde. Onlangs verscheen een nieuw album met zijn cyclus ‘Mundanas’ bij Wandelweiser Records, gespeeld door hemzelf en de eveneens Amerikaanse Madison Greenstone.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
De Zweedse componist Magnus Granberg lijkt de inspiratie van zijn stukken nogal eens te ontlenen aan vocale werken uit de klassieke muziek. Voor ‘Early to Late’, dat hier eerder aan bod kwam, was dit ‘O Lord, How Vain’ van Wiiliam Byrd en voor ‘Nun, es wird nicht weit mehr gehn’, dat ensemble Skogen onlangs opnam voor Another Timbre, is het een deel uit ‘Die Winterreise’ van Franz Schubert dat hem op gang bracht.
Een jaar geleden besteedde ik hier aandacht aan ‘Cumulus’, het tweede album van de nog zeer jonge componiste Sarah Neutkens, vol mooi stukken voor piano, door haar zelf gespeeld. Nu ligt de opvolger er al: ‘Pieces for Strings’. Dit zouden ook stukken voor piano kunnen zijn, die heeft immers ook snaren, maar nee, het gaat om stukken voor strijkers, uitgevoerd door het Dutch String Collective.
Eerder betoonde ik mij enthousiast over ‘Hoe dan’, het tweede album van Roos Blufpand. Muzikaal een mooi album, maar wat me vooral trof was de openheid en kwetsbaarheid van deze zangeres en de wijze waarop ze in de wereld staat, de vragen stellend die ons allen bezig houden, maar waar we niet altijd goed raad mee weten. Op haar derde album dat begin dit jaar verscheen, ‘Kleed me uit’, gaat Blufpand verder op de ingeslagen weg.
Op zoek naar de betere ambient en aanverwante elektronica? Dan kunt u niet om het Franse Ultimae heen. Enige keren per jaar brengt dit label grensverleggende albums uit die niet alleen bijzonder mooi klinken, maar er ook nog eens zeer stijlvol uitzien. We zetten hier drie recente op een rij: Connect.Ohm met ‘9980’, Master Margherita met ‘Border 50’ en Matin Nonstatic met ‘Ligand Remixes’. Laat u verrassen.