De Britse, maar in New York woonachtige componiste Jane Antonia Cornish maakte de afgelopen jaren vooral furore met filmmuziek, waarvan die voor ‘Island of Lost Souls’ uitgebreid in de prijzen viel. Dat metier horen we terug in het album ‘Into Silence’ dat vorig jaar uit kwam bij Innova Recordings en dat een zestal composities bevat die op een bepaalde manier met elkaar samenhangen.
John Cage behoort zonder meer tot de belangrijkste componisten van de vorige eeuw en zijn volstrekt unieke stijl is nog steeds van grote invloed op hedendaagse componisten en musici. Gelukkig wagen ook weer steeds nieuwe solisten en ensembles zich aan de uitvoering van zijn werk en blijft het aantal opnames groeien. Recent verschenen er twee albums bij WERGO en één bij Another Timbre met stukken die zo ongeveer de gehele carrière van Cage omspannen. Alle reden dus om John Cage hier weer eens in de schijnwerpers te zetten.
De Belgische componiste Annette Vande Gorne studeerde aan de conservatoria van Brussel en Mons en vond reeds snel haar bestemming in de wereld van de elektroakoestische muziek, in navolging van componisten als François Bayle en Pierre Henry. Ze studeerde bij Guy Reibel en Pierre Schaeffer in Parijs en vormde in Brussel Musiques & Recherches wat zich geheel wijdt aan deze muziekstijl. Een nieuwe stap in haar muzikale carrière vormt de vorig jaar bij empreintes DIGITALes uitgebrachte elektroakoestische opera ‘Yawar Fiesta’, op een libretto van Werner Lambersy, die deze weer baseerde op het gelijknamige boek van de Peruviaanse schrijver José María Arguedas.
Eind vorig jaar lanceerde Etcetera, onder de titel ‘Jaap van Zweden conducts De Raaff’ een nieuwe CD met twee orkestwerken van de inmiddels flink aan de weg timmerende Robin de Raaff. Hierop uitvoeringen gemaakt tijdens het Zaterdagmatinee van het vioolconcert en zijn eerste symfonie, bijgenaamd ‘Tanglewood Tales’. Beiden gespeeld door het Radio Filharmonisch Orkest onder leiding van de toenmalige chef-dirigent Jaap van Zweden en met Tasmin Little als de violiste.
Bij Hat Hut verschenen onlangs drie Cd’s met muziek van vrouwelijke componisten. Die zijn er nog steeds veel te weinig en dat geldt al helemaal voor die vrouwelijke componisten van wie er werk wordt uitgebracht. Tijd dus om hier eens wat uitgebreider stil te staan bij de vrouwen onder de componisten. Galina Oestvolskaja is hier ten lande inmiddels geen onbekende meer, mede vanwege de bijdrage die Reinbert de Leeuw daaraan heeft geleverd. De Australische Cat Hope en de Japanse Noriko Hisada zijn hier minder bekend, maar hun werk blijkt echter niet minder de moeite waard.
Een recente Cd met het werk van de Chinees-Amerikaanse componist Ming Tsao, verschenen bij Kairos, bevat allereerst een bewerking van ‘Plus Minus’ van Karlheinz Stockhausen en verder ‘Mirandas Atemwende – Calibans Wundantwort’, de tweede akte van de opera ‘Die Geisterinsel’. De bewerking van het stuk van Stockhausen is in handen van Ensemble Ascolta, onder leiding van Johannes Kalitzke en ‘Mirandas Atemwende’ wordt uitgevoerd door Kammerensemble Neue Musik Berlin, onder leiding van Stefan Schreiber, met de sopraan Tajana Raj als Miranda.
Het is al vaker gezegd. De muziek van Morton Feldman beluisteren, betekent het ervaren van klank in het nu. Niets meer en niets minder. Je valt in het stuk alsof je te laat binnenkomt tijdens een concert dat reeds is begonnen en je valt er weer uit alsof je vlak voor het einde weg moet. En in de tussentijd – en we weten het, dat kan bij de meester lang duren – gebeurt er eveneens nagenoeg niets. Er is geen verhaal, geen doorlopende melodie, geen ritme, kortom geen houvast. Het ‘Trio’ uit 1980 en ‘Piano, Violin, Viola, Cello’ uit 1987 getuigen er wederom van.
Michael Hersch, met zijn muziek kruipt hij als geen ander onder de huid van de luisteraar. Dat bleek reeds tijdens zijn solo optreden tijdens Dag in de Branding, 14 oktober jongstleden – Hij speelde daar delen uit zijn ruim twee uur durende stuk ‘The Vanishing Pavillions’ – en het blijkt uit de twee stukken die hij speciaal schreef voor het Haagse Ensemble Klang en die onlangs werden uitgebracht op en nieuw album van dit inmiddels vermaarde gezelschap. ‘Black Untitled’ stamt uit 2013 en ‘Cortex and Ankle’, waarin we tevens de sopraan Ah Young Hong horen schreef Hersch in 2016.
Het in Berlijn gevestigde Zeitkratzer is met geen enkel ander ensemble te vergelijken als het gaat om de diversiteit aan muzikale output. Het in wisselende samenstellingen opererende ensemble onder leiding van dirigent en pianist Reinhold Friedl beweegt zich in uiteenlopende genres als hedendaags gecomponeerd, avant-garde jazz, experimentele elektronica en wereldmuziek. Getuige ook twee recente albums, waarbij de eerste gewijd is aan Servische liederen uit de Eerste Wereldoorlog en de tweede een live opname van het ensemble met avant-garde icoon Elliott Sharp bevat.
Het is geruime tijd stil geweest rond Christoph Berg. ‘Paraphrases’, zijn laatste solo album dateert van 2012 en pas nu ligt er ‘Conversations’, uitgebracht door het Berlijnse Sonic Pieces. Op dit album creëert Berg een sfeer van contemplatie en reflectie met een scala aan akoestische instrumenten en bijzondere toevoegingen van veldopnames die het geheel een zekere afwisseling bezorgen.