Muziekgebouw aan ’t IJ, Amsterdam (Holland Festival – 18 juni 2022 

Zonder enige twijfel hoort Herman Melville’s ‘Moby-Dick; or, The Whale’, verschenen in 1851, tot de hoogtepunten van de wereldliteratuur. Een prachtige roman over een gedoemde reis, afgewisseld door meer inhoudelijke essays over een keur van zaken die verband houden met de walvisvaart. Ruim anderhalve eeuw later laten regisseur Wu Tsang, schrijfster Sopha al Maria en componiste Caroline Shaw, als onderdeel van dit Holland Festival, zien en horen dat deze roman nog altijd actueel is. Ze veroorloven zich de nodige vrijheden, zonder het oorspronkelijke meesterwerk daarbij ook maar enigszins te kort te doen.

(meer…)

Muziekgebouw aan ’t IJ, Amsterdam – 19 mei 2022

Mars koloniseren, het is zeker geen nieuwe gedachte. Eén van de mensen die hier sterk mee speelt is de van het geld bulkende Elon Musk, vandaar zijn passie voor ruimtereizen. Het is niet te hopen dat het ooit zo ver komt, de mens zal met deze planeet immers niet anders omgaan dan met de aarde en daar zit niemand op te wachten. Dat is ook de overtuiging van componiste Jennifer Walshe die dit als uitgangspunt gebruikte voor haar cyclus MARS, waarvan gisterenavond het eerste deel zijn wereldpremière beleefde in het Muziekgebouw aan ’t IJ.

(meer…)

Bozar, Brussel – 18 mei 2022

Voor de concerten wijken het Symfonieorkest en koor van De Munt altijd uit naar Bozar. Zo ook nu voor de concertante uitvoering van Richard Wagners ‘Parsifal’, onder leiding van Alain Altinoglu, die eerder scenische versies dirigeerde van ‘Lohengrin’ en ‘Tristan und Isolde’ en met een voortreffelijke cast waaronder glansrollen van Elena Pankratova als Kundry en Franz-Josef Selig als Gurnemanz. Concertant, het heeft voor- en nadelen. Natuurlijk missen we de handeling, maar daar staat tegenover dat je je bij een concertante uitvoering volledig kunt concentreren op de klanken van het orkest en de zang.

(meer…)

Opera Ballet Vlaanderen, Antwerpen – 11 mei 2022

Waarom geschiedenis? Er zijn meerdere antwoorden mogelijk op deze vraag, maar één daarvan luidt: “als spiegel voor vandaag”. Aldus de Vlaamse schrijver Stefan Hertmans, geuit in een interview met Ilse Degryse en Koen Bollen in het magazine van Opera Ballet Vlaanderen. Daar beleefde gisterenavond ‘De Bekeerlinge’ zijn wereldpremière. Het grootste project van Wim Henderickx tot nu toe, gebaseerd op het gelijknamige boek van Hertmans, met een libretto van Krystian Lada en in een regie van Hans Op de Beeck. We horen het Symfonisch Orkest en het koor van Opera Ballet Vlaanderen, onder leiding van Koen Kessels, Jorrit Tamminga op elektronica en een keur van solisten, waaronder Lore Binon als Vigdis Adelaïs / Sarah Hamoutal.

(meer…)

De Nationale Opera, Amsterdam – 5 maart 2022

Iemand terughalen uit de dood, het is al eeuwenlang de diepste wens van een ieder die iemand verliest. Het is een belangrijke hoeksteen in de theologie van veel religies, maar de verhalen gaan terug tot het begin van ons bestaan. Eén van de bekendste is die van de zanger en musicus Orpheus die zijn geliefde Eurydice terug probeert te halen uit het dodenrijk, maar daar helaas niet in slaagt. De Duitse componist Manfred Trojahn stofte het verhaal voor zijn nieuwe opera, die gisteren zijn wereldpremière beleefde bij de Nationale Opera en Ballet, weer eens af en gaf er en passant wel een heel originele draai aan.

(meer…)

De Munt, Brussel – 4 november 2021

‘Lulu’, Alban Bergs tweede en nooit voltooide opera is zonder enige twijfel één van de meest belangwekkende composities uit de vorige eeuw. Met ‘Wozzeck’, in 2017 nog op de planken gebracht door de Nationale Opera, wist Berg reeds te overtuigen, maar met ‘Lulu’, waar hij zeven jaar later aan begon, liet hij nog overtuigender horen en zien waar opera toe in staat was. Niet dat iedereen er zo over dacht, ‘Lulu’ deed nogal wat stof opwaaien en zeker de nazi’s moesten er niets van hebben. Door Bergs dood, op 24 december 1935, bleef de opera beperkt tot twee bedrijven en een groot aantal schetsen en fragmenten van het derde. Het was Friedrich Cerha die in 1979 dit materiaal tot een derde bedrijf ontwikkelde dat als basis diende voor de eerste complete uitvoering, die van Pierre Boulez, met Teresa Statas als Lulu en die ook diende als basis voor de regie van Krzysztof Warlikowski (die overigens ook ‘Wozzeck deed in Amsterdam) bij De Munt uit 2012. Negen jaar later herneemt dit theater deze gloedvolle versie, met wederom Barbara Hannigan als Lulu.

(meer…)

Jahrhunderthalle, Bochum (Ruhrtriennale) – 19 augustus 2021

Al die nieuwlichterij, daar moet de Taliban niet zo veel van hebben. De Afghaanse vrouwen zijn dezer dagen dan ook meer dan benauwd dat hun de vrijheden die ze de afgelopen jaren hebben verworven, weer wordt afgenomen. Want hier draait alles, in naam van Allah, om de man. En dan de heteroseksuele man wel te verstaan. Dat gaat immers al eeuwen goed, dus waarom zou je dat veranderen? Leonora Carrington kwam uit Engeland, schreef in 1940 het grimmige sprookje ‘The Baa-Lamb’s Holiday’ en putte daarvoor uit haar eigen geschiedenis, het fenomeen beperkt zich immers niet tot onze Islamitische buren. Een wereld die Olga Neuwirth en haar librettiste Elfriede Jelinek evenmin vreemd was toen ze in de jaren ’90 van de vorige eeuw het stuk omwerkte tot een opera: ‘Bählamms Fest’. De Ruhrtriiiennale heeft het stuk weer in productie genomen, actueler dan ooit.

(meer…)

De tijd, het fascineert ons allen. Waarom gaat de tijd soms zo snel? Waarom lijkt een minuut soms een uur te duren? En dan hebben we het alleen nog maar over de tijd die we bewust beleven. Ogenschijnlijk zonder aanleiding zijn we in onze dromen ineens op heel andere plekken in heel andere tijden. Of zoals Ryuichi Sakomoto het omschrijft: “In dromen kan tijd ongewoon snel gaan, of eindeloos duren. De tijd kan sprongen maken en elementen uit verschillende periodes kunnen probleemloos naast elkaar bestaan. Maar in het dagelijks leven zit de mens gevangen in de tijd.” De fascinatie met het fenomeen tijd leidde bij hem tot een nieuw kunstwerk, de opera ‘TIME’, die afgelopen vrijdag bij het Holland Festival zijn wereldpremière beleefde. 

(meer…)

Westergasfabriek, Amsterdam (Holland Festival) – 17 juni 202

De tweede gast, naast Ryuichi Sakamoto op deze editie van het Holland Festival is de Frans-Oostenrijkse filosofe en theatermaker Gisèle Vienne. Een bijzondere keuze van de organisatie want het werk van deze kunstenares vraagt wel het één en ander van de kijker / luisteraar. Een mooi voorbeeld daarvan vormt het uit 2017 stammende ‘Kindertotenlieder’, dat mijn aandacht met name trok door de medewerking van KTL, ofwel Stephen F. O’Malley en  Peter Rehberg. Net als andere stukken zoekt Vienne ook hier de duisternis met alle connotaties die we daar bij hebben: seks, geweld en de dood. En de grote bak met oordopjes bij de ingang toont al aan dat KTL daar de bijpassende muziek wist te vinden.

(meer…)