Vandaag twee saxofonisten die voor hun solo album niet genoeg hadden aan hun sax. Mario Gabola zet dan ook op het bij Veto Records verschenen ‘ACCIAIo DOLCE FUSO’ niet alleen zijn altsax in, maar ook nog een aantal voorwerpen en elektronica, terwijl Ariello Perduto, het alias van Roberto di Blasio, zich naast zijn sopraansax en altsax voor het bij Setola di maiale verschenen ‘Cade la neve sovrana, vicina è la stella lontana’ wendt tot een drumstel en bijpassende percussie. Het levert een totaal andere en veel gevarieerder klankwereld op, zoveel is wel zeker.

(meer…)

Meer saxofoons vandaag. Colin Webster is solo te horen op altsax op de bij A New Wave of Jazz verschenen LP ‘Textural Studies’ en Philipp Gerschlauer, op altsax en Gerhard Ullmann, op tenorsax, treffen elkaar op het bij Between the Lines Records, onderdeel van Challenge Records, verschenen Cd ‘Twelve + 1 Murals’. Webster is hier geen vreemde, want goed bevriend met musicus Dirk Serries, maar solo kwam hij hier niet eerder aan bod. Gerschlauer kwam hier eveneens eerder aan bod, maar toen in de rol van uitvoerend musicus van eigentijdse gecomponeerde muziek en van Ullmann besprak ik begin vorig jaar nog drie albums.

(meer…)

Bijna twee jaar geleden stond ik hier stil bij ‘b’ en  ‘Steve Lacy’s Book of Practioners, Volume 1 “H”, twee albums van saxofonist Josh Sinton, waarin hij de baritonsax in zijn solorol verkende. Daar was hij toen duidelijk niet mee klaar want begin dit jaar verschenen twee nieuwe albums: ‘Couloir’ en Book of Practioners Volume 2′. Bestaat het eerste album uit vijftien korte improvisaties, het tweede bevat het tweede boek met etudes dat Steve Lacy begin jaren ’80 schreef voor dit instrument in de solorol, Het boek, ‘W’ genaamd bevat zes etudes die allen met die letter beginnen. Het geheel kwam als één dubbelalbum uit bij Sintons eigen FiP Recordings.

(meer…)

Binnen de geïmproviseerde muziek verdient de in 2012 overleden Engelse sopraansaxofonist Lol Coxhill een ereplaats. Een hommage aan deze musicus door collega Mike Cooper is dan ook volledig op zijn plaats. We horen Cooper op elektronica in elf stukken, waarbij hij zich telkens laat vergezellen door een andere musicus op sopraansax. ‘Soprano – An Homage to Lol Coxhil’ verscheen bij Room40 louter als download. Verder hier aandacht voor ‘Playing the Room’ van saxofonist Robin Verheyen. Deze Belgische saxofonist werd in 2021 door Kunstencentrum KAAP en W.E.R.F. records uitgenodigd om een soloconcert te spelen tijdens het AMOK festival in de Walburgakerk in Brugge. Het album verscheen een jaar geleden bij dit label, maar past prima in deze recensie, aangezien Verheyen koos voor de sopraansax.

(meer…)

Van de klarinet schakel ik over naar de sopraansaax, met zijn kenmerkend hoge, wat snerpende geluid. Twee musici brachten de laatste maanden een soloalbum uit met dit instrument: Eva-Maria Karbacher en Johan Arrias. Van de eerste verscheen ‘Ochotona Calls’ bij Wide Ear Records, de tweede realiseerde ‘Self Portraits’ bij Ausculto Fonogram. Beide albums zijn al iets ouder, maar dusdanig de moeite waard, dat ze hier alsnog aan bod moeten komen. Ze hebben de sopraansax gemeen als solo instrument, maar zeker ook het gebruik van ongewone technieken en het geïmproviseerde karakter van de muziek.

(meer…)

Zo weinig als dat we de saxofoon nog steeds horen binnen de gecomponeerde muziek, we stonden er pas nog uitgebreid bij stil, zo alom aanwezig is dit instrument binnen de jazz. De komende tijd veel aandacht voor de verschillende verschijningsvormen, met name in de solo rol. Maar eerst aandacht voor dat andere rietinstrument dat veel saxofonisten eveneens beheersen: de klarinet. Eén van die veelkunners is Tobias Klein. Enige tijd geleden verscheen ‘Left Side Right’ bij Trytone, waarin we hem in duet horen, samen met klarinettist Lothar Ohlmeier en twee dagen geleden kwam ‘Tendresse’ uit bij Relative Pitch Records. We horen hier Klein samen met drummer Frank Rosaly en pianiste Marta Warelis.

(meer…)

Twee nieuwe Cd’s van trio’s waarin de Franse drummer Peter Orins een grote rol speelt, ze verschenen niet voor niets bij zijn eigen Circum-Disc.  Op ‘The Theory of Constraints’ horen we hem met pianist Jérémie Ternoy en gitarist Ivann Cruz; op ‘Hoo-Ha’ verkeert hij in het gezelschap van pianiste Christine Wodrasckza en altsaxofoniste Paulina Owczarek. Het trio heet toepasselijk WOO.

(meer…)

De Italiaanse percussionist Filippo Abrate is de centrale figuur op deze twee albums: ‘Astra: Live in Milano’ van het verder uit rietblazer Alessandro Luppi, pianist Giovanni Falascone en mede percussionist Thomas Canna bestaande Ü en ‘Pura Luce’ van het Mupe Ensemble, waarin we naast Abrate en Canna de trompettisten Francesco Assini en Samuele Lauro aantreffen, naast tenorsaxofonist Francesco Salmaso en bassist Marco Bellafiore. Beide albums verschenen bij Abare’s eigen Mupe Records.

(meer…)