Na ‘Auburn Rule’ stammend uit de herfst van 2017 en ‘Thrall’, een ode aan de winter van 2018, vervolgt het uit Londen afkomstige Wren zijn seizoenencyclus met het bij Gizeh Records verschenen ‘Groundswellls’. En het kwartet, bestaande uit de gitaristen Owen Jones en Chris Pickering, bassist Robert Letts en drummer Sebastian Tull weet ook met dit album weer te overrompelen.
Een zwarte hoes, als onderdeel van de prachtig uitgevoerde Cd; Een foto op een los inlegblaadje, waarop we iemand zien staan met een hoodie te midden van duistere sparrebomen, zetten de toon van dit opmerkelijke album. En als ‘Chromed’ aanvangt worden we bevestigt: duistere postpunk met een flinke scheut metal. Muren van geluid trekt het viertal op, langzaam beginnend, verderop versnellend tot een meer dan verslavend ritmisch patroon. Bijna negen minuten duurt dit stuk, waaraan ontsnappen onmogelijk is. Gezongen wordt er door Jones, zij het spaarzaam en met een diepe, duistere keelklank. Geheel passend bij de mokerslagen die het viertal consequent uitdeelt. Een mooi voorbeeld vormt het beukende ritme in ‘Seek the Unkindred’.
De basis van dit album en in het gehele werk van deze band, ligt in die grenzeloze intensiteit. Rustpunten zijn er niet, constant zit het kwartet je onder de huid. Dat wil echter niet zeggen dat dit album geen variatie kent. Zo is ‘Murmur’, het derde stuk op het album, duidelijk complexer van structuur dan de eerste twee stukken en is de muziek aan het begin van ‘Crossed Out Species’ goed te vergelijken met de opkomst van een heftige storm. Ook in het echt is er dan aanvankelijk nog niet zo veel aan de hand. Verderop sleept het kwartet echter alles met zich mee. En dan is daar ineens ‘Subterranean Messiah’ dat aanvankelijk met al het voorgaande breekt: bijna klassiek gitaarspel met op de achtergrond ingetogen zang, gastrollen van Tiffany Ström en Syd Scarlet van Fvnerals. Pas verderop worden de snaren weer gespannen voor een serie onheilspellende geluidsgolven, de ingeslagen weg verder uitbouwend. En dan gaat het met ‘The Throes’ nog één keer los, in een tergend slepend, gruizig ritmisch patroon.
Zowel de Cd als de LP bevatten een code om via Bandcamp een tweede, digitale album te kunnen downloaden: de EP ‘Runes Ahead’. Een album waar verder niets over is terug te vinden. Gezien de foto die we erbij krijgen, staan we op het punt de duisternis te verlaten, het licht lokt in al zijn oogverblindende helderheid.
Een geluid als de branding kondigt ‘Boundless Everything’ aan. Al snel bemerken we dat we de duisternis nog niet achter ons hebben gelaten. Toch is dit een minder zwaar album dan ‘Groundswells’, constateren we bij het hierop volgende ‘Endless Time’, waarin een grote rol is weggelegd voor de elektronica. Tegelijkertijd weet de band op een bijzondere wijze hier de spanning op te bouwen, bijvoorbeeld in ‘Knoll of Debt’ en ‘Eternia Reside’. Een onheilspellende spanning die ieder moment tot ontlading kan komen, iets dat hier echter, in tegenstelling tot ‘Groundswells’, niet gebeurt.
‘Groundswells’ is te beluisteren via Bandcamp en ook daar te koop: