Een klassiek pianokwartet heeft over het algemeen de volgende bezetting: piano, viool, altviool en cello. Deze vorm ontstaat in de achttiende eeuw vanuit het strijktrio en sindsdien zijn er weinig componisten, tot in het begin van de vorige eeuw alles op de schop ging, die er niet voor hebben geschreven. Ook de voor mij onbekende Amerikaaanse componist Jonathan Badger schreef drie pianokwartetten. Maar dan wel net even anders, want de drie strijkers verving hij door drie saxofoons. Onlangs verschenen ze op de EP ‘Piano Quartets’ bij Ravello Records.

Alle drie de kwartetten, stammend uit 2019, worden uitgevoerd door pianist Joshua Espinoza, aangevuld met de baritonsaxofoniste Rose Hammer Burt, de tenorsaxofoniste Tiffany Defoe en de altssaxofonist Jarrett Gilgore. Verder horen we Badger zelf met elekronica, wat dit dus eigenlijk tot pianokwintets maakt. Badger heeft een veelzijdige achtergrond en beweegt zich, zoals we tegenwoordig wel vaker zien, in meerdere muzikale werelden. Hij heeft een achtergrond als gitarist, beïnvloed door Robert Fripp van King Crimson en zware postrock, maar studeerde ook aan Duke University compostie bij Stephen Jaffe, Scott Linroth en John Harbison en bracht met dit album zijn debuut uit als componist van hedendaagse kamermuziek.

Het eerste kwartet heeft op sommige momenten iets van barokmuziek en op andere van minimal music. Kortom het is de structuur die hier bepalend is. Maar het mag gezegd, dit is een bijzondere combinatie aan instrumenten en ondanks dat je bij drie saxofoons en een piano eerder aan jazz dan aan klassiek denkt, hoort dit stuk toch echt thuis in deze tweede categorie, al horen we de link met jazz ook altijd op de achtergrond. Het tweede kwartet begint met een sfeervolle klanknevel, iets dat je met saxofoons en elektronica natuurlijk prima van elkaar krijgt, waar langzaamaan de klank van de piano doorheen sijpelt. Badgers postrock achtergrond openbaart zich hier. Ook in het derde kwartet klinkt de erfenis van postrock door. Samen met de structuur die weer zeer klassiek aandoet, levert dat een zeldzame vorm van spanning op.

Het album is te beluisteren via Spotify: