Met meer dan honderdvijftig werken op zijn naam heeft de uit Uruguay afkomstige, maar al lang in de VS woonachtige componist Sergio Cervetti een behoorlijk oeuvre opgebouwd. Vier vocale werken, door Navona Records uitgebracht onder de titel ‘Mortal Dreams’ bieden hierin een mooi inkijkje. Zeker aangezien de oudste van de vier stukken uit 1975 stamt en het meest recente uit 2019. En ook hier, net als bij een eerder verslag met vocale werken van James Dashow, vervolgen we hiermee tevens onze serie rondom elektronica, aangezien twee van de vier werken voor de combinatie zang en elektronica zijn geschreven.

Maar we beginnen bij het oudste stuk, ‘Madrigal III’ en het enige stuk op dit album voor orkest, hier het Moravian Philharmonic Orchestra, waar Parma Recordings vaker mee werkt, onder leiding van Petr Vronský. Verder horen we twee sopranen: Alena Hellerová en Eva Benett. Het stuk baseerde Cervetti op gedichten van de Azteekse heerser Nezahualcoyotl, die leefde in de vijftiende eeuw. Met deze twee stemmen, de wolken van klank die opstijgen uit het orkest en de sterk stuwende structuur creëert Cervetti een hallucinerend sacraal stuk. ‘Four Fragments of Isadora’, waarvoor de componist putte uit de brieven die Isadora Duncan, één van de grondlegsters van de moderne dans, schreef aan haar minnaar Gordon Craig, schreef Cervetti voor sopraan en piano, hier Cara Latham en Charles Abramovic. Het zijn prachtige liederen die door Latham met veel passie worden gebracht. Maar wat vooral opvalt is dat dit een totaal ander werk is dan ‘Madrigal III’, iets dat scherp de veelzijdigheid van deze componist toont.

De twee vrij korte stukken voor elektronica stammen allebei van na de eeuwwisseling, ‘Childhood’ is van 2007, ‘That Feeling of Power’ van 2019. Maar ondanks de geringe lengte zijn het interessante stukken die tevens weer een ander facet van deze man zijn oeuvre laten horen, iets dat met name geldt voor That Feeling of Power’. Ook in dit stuk, waarin de componist de groeiende ongelijkheid in de VS adresseert, gebruik hij de menselijke stem, maar nu in de vorm van eerder opgenomen klanken die op fijnzinnige wijze worden verweven met de elektronische geluiden. Voor ‘Childhood’, dat handelt over een moeder die geconfronteerd wordt met een kind dat Asperger heeft, gebruikte Cervetti een gedicht van Elizabeth Esris. En ook hier trekt vooral het instrumentele gedeelte onze aandacht, dat aanvankelijk orkestraal aandoet, maar gaandeweg steeds experimenteler wordt.

Het album is beluisteren via Spotify: