Raphaël Pannier – Faune (CD Recensie)

Drummer Raphaël Pannier werd geboren in Parijs en woont tegenwoordig in New York. Hij studeerde aan het Berklee College in Boston, onder andere bij Terri Lyne Carrington en aan de Manhattan School of Music. Met ‘Faune’, verschenen bij French Paradox, bracht hij eind vorig jaar zijn debuutalbum uit. Zijn kwartet bestaat verder uit saxofonist Miguel Zénon, bassist François Moutin en afwisselend de pianisten Aaron Goldberg en Giorgi Mikadze.

Wat wellicht het meest opvalt aan dit album is de repertoirekeuze. Naast zeven eigen stukken, bevat het album drie jazz covers en twee klassieke stukken, van Maurice Ravel en Olivier Messiaen. Het album begint met ‘Lonely Woman’ van Ornette Coleman. Een stuk dat duidelijk maakt dat we van doen hebben met een vrij klassiek jazzalbum, waarin melodie en harmonie voorop staan. Vooral Zénon werkt hier, met een prachtige, romige toon Colemans melodie  prachtig uit, prima ondersteund door Goldberg, Moutin en Pannier, waarbij de laatste opvalt door zijn pittige accenten. Gaandeweg komt het kwintet op stoom, waarbij verderop vooral de solo’s van Pannier, als rollende donder en Moutin opvallen. Verhalende kwaliteiten bezit die laatste.

Foto: J.B Millot

Pannier blijkt overigens ook een prima componist die over de blues blijkt te beschikken – zo leert ons ‘Midtown Blues’, waarmee vooral Goldberg prima uit de voeten kan – en mooie ballades kan schrijven, overigens, bij een titel als ‘Lullaby’ verwacht je natuurlijk niet anders. Maar ook ‘Faune’, het titelstuk verdient aanbeveling. Een mooi complex stuk, waarin Pannier vooral Goldberg laat schitteren in een krachtige solo. Een ander element dat Panniers muziek verrijkt is dat de man ook nog Puerto Ricaanse wortels heeft, een kenmerk dat op meerdere plaatsen een bescheiden rol speelt. Latin kun je de muziek van Pannier zeker niet noemen, maar een zuidelijke sfeer vindt je wel degelijk terug. Bijvoorbeeld in zijn versie van Miles Davis’ ‘E.S.P.’

Zoals gezegd staan er twee klassieke stukken op dit album, ‘Le Baiser de l’Enfant Jésus’ van Messiaen en ‘Forlane’ van Ravel. Hier vroeg Pannier de klassieke pianist Giorgi Mikadze voor, overigens net als voor zijn eigen compositie ‘Monkey Puzzle Tree’. Aan beiden gaf hij er een bijzondere draai, op de grens van jazz en klassiek. In het stuk van Messiaen valt daarbij vooral de combinatie van de klassieke piano en Zénons altsax op. Prachtig klinkt ook het bijna dansbare ‘Forlane’ van Ravel. De puntige, kristalheldere bijdrage van Mikadze wordt hier mooi aangevuld door Pannier en Moutin en krijgt zo het vereiste jazz gehalte.

Het album is te beluisteren en te koop via Bandcamp: