Bjørn Berge – Heavy Gauge (CD Recensie)

Ruim twintig jaar nadat de Noorse singer songwriter Bjørn Berge de Best Musician Of The Year Award won voor zijn album ‘Blues Hit Me’, dat was in 1999, betoont de man zich stijlvast. Dat betaalde zich uit, in de jaren daarna won hij ook nog twee keer de Spellemannprisen, een soort Noorse grammy of Edison, in 2001 voor ‘Stringmachine’ en een jaar later voor ‘Illustrated Man’. Vorig jaar verscheen na zes jaar stilte ‘Who Else?’ en dit voorjaar verscheen bij Blue Mood Records zijn dertiende solo album: ‘Heavy Gauge’. Tijd dus om deze man en zijn twaalfsnarige gitaar ook op deze blog aan bod te laten komen.

Berge prijst zijn muziek zelf aan als ‘Good Time Music!’ en inderdaad grossiert deze man, die je totaal niet voor een Noor zou verslijten, vooral in pakkende, goed in het gehoor liggende roots muziek. Er zit wat blues in, wat country, folk en een flinke dosis rock. Diep in het vlees snijden doet Berge niet, wat niet wil zeggen dat dit album niet de moeite waard zou zijn. Hier wordt met veel gevoel en overtuigingskracht gemusiceerd in de stijl van wijlen J.J. Cale en de gelukkig nog steeds actieve Ry Cooder. Stil blijven zitten, bij nummers als ‘A Matter of Time’ en ‘I Got it Made’, valt dan ook niet mee. De man zijn fascinerende gitaarspel op die twaalfsnarige gitaar komt goed aan bod in ‘Bound to Ramble’. Tevens valt in deze prachtige ballade te genieten van zijn donkere, ietwat getormenteerde stem. Als het gaat om gitaarspel, moet het stomende ‘Rip Off’ eveneens worden genoemd.

Foto: Inger Staveland

‘Straydogs’ is ook zo’n aantrekkelijke ballade, waarin Berge de blues heeft en zijn zwarte koffie bezingt. Echt schrijnen doet het nergens, maar ondanks dat weet hij zich door zijn gitaarspel en zang wel degelijk voor ons te winnen, met name door die prachtige solo iets verderop. Eenmaal klaar trapt Berge weer het gaspedaal in. ‘Alone Again’, gevolgd door ‘Colliseum’, waarin we hem ook nog horen rappen en dat een aanstekelijk solo bevat. Eindigen doen we met de blues en de meest getormenteerde zang tot nu toe. Met ‘Bottle Floats’ weet Berge wederom te overtuigen.

Het album is te beluisteren en te koop via Bandcamp: