Rodrigo Faina and Change Ensemble – Different Roots (CD Recensie)

De komende tijd hier aandacht voor groot, groter, grootst binnen de jazz en de geïmproviseerde muziek. Ensembles, bigbands, hoe u ze ook wilt noemen passeren hier de revue in alle soorten, maten en in alle muzikale stijlen denkbaar. In een volledig willekeurige volgorde, met als aftrap het bij Red Piano Records verschenen ‘Different Roots’ van Rodrigo Faina en zijn Change Ensemble. Met drieëntwintig musici kiest deze gitarist en componist maar direct voor grootst. In alle opzichten een gedurfd project, niet alleen vanwege de uitdaging die Faina voor zichzelf creëerde als componist, maar zeker ook in het bij elkaar brengen van deze all-star band, want daarvan kun je gerust spreken.

De inspiratie voor deze compositie haalde de uit Argentinië afkomstige Faina bij twee beroemde landgenoten, de auteurs Julio Cortázar en Jorge Luis Borges en hun boeken. ‘Opening’ brengt ons direct in de stemming, een stemming die soms doet denken aan de klassieke laat romantiek. De voltallige blazerssectie creëert hier een bedwelmende atmosfeer die verder vorm krijgt in ‘Deep, Dark and Blue’, mede door het doeltreffende slagwerk van Marcos Baggiani en de zang van Fanny Alofs, die prachtig gelijk op gaat met de blazers. De onderstroom is klassiek, de uitwerking duidelijk jazz in de bigband traditie, iets dat ook opvalt als Folkert Oosterbeek zich op piano uit het geheel losmaakt. Een ietwat weemoedige solopartij, geflankeerd door krachtige blazerslijnen. ‘At Night’ kenmerk zich door repetitief spel, de piano voorop en de door Alofs in het Engels voorgedragen tekst van Cortázar: ‘Discurso del oso’, ofwel ‘The Bear’s Speach’. En mooi zoals haar woorden hier worden afgewisseld met een messscherpe trompetsolo van Gerard Kleijn, waarna de blazers als groep het overnemen met sterk verdichte wolken van klank.

Rodrigo Faina. Foto: Faina

In ‘A Room Full of People’ slaat de sfeer volledig om. We worden ronduit opgeschrikt uit de impressionistisch klassieke stemming waar Faino ons gedurende de eerste vier stukken in onderdompelde. Een krachtig ritme, overweldigend dwingende blazerslijnen en een vlammende solo van gitarist Guillermo Celano slepen ons richting ontregelende rock. Het blijkt een intermezzo, of zo u wilt een brug naar ´An Installment of Time´, ook hier weer innemende klanken, maar lichter en meer stromend dan in het eerste deel en de stem van Alofs, nu met Cortázars ´Instructions on How to Wind a Watch´. De muziek krijgt gaandeweg het stromende van de tijd, of van de golven, zoals we terughoren in ‘If I’m to Live’, met verder een prachtige solo op sopraasax van Nils van Haften.

Het album bevat nog twee extra stukken. De eerste is een alternatieve versie van ‘Deep, Dark and Blue’, waarin de saxofoons vervangen zijn door de klarinetten en de elektrische gitaar, de tweede is ‘Dreams’ waarin we Faina horen met het Metropool Orkest. Leuke toevoegingen, maar de kracht van dit wonderlijke album ligt toch in dit ‘Different Roots’.

Het albums is te beluisteren en te koop via Bandcamp: