Christina Petrowska Quilico – Retro Americana / Vintage Americana (CD Recensie)

Pianiste Christina Petrowska Quilico verzamelde op twee Cd’s, ‘Retro Americana’ en ‘Vintage Americana’, beiden uitgebracht door Navona Records stukken van Amerikaanse componisten. Een recital getuigend van een brede smaak, want onder de meer bekende componisten komen we uiteenlopende namen tegen als Frederic Rzewski, Henri Cowell, George Gershwin, Meredith Monk en Art Tatum. Tevens valt op dat die bekende namen vooral te vinden zijn op ‘Retro Americana’, terwijl ‘Vintage Americana’ in ieder geval voor mij minder bekende namen bevat.

Het is gedurfd om ‘Retro Americana’ te beginnen met Henri Cowell, meer specifiek zijn ‘Six Ings’. Cowell was in 1922 zijn tijd met deze stukken ver vooruit, zeker naar Amerikaanse begrippen, waar de klassieke muziek lang conservatiever was dan in Europa. Zes heerlijk dwarse miniaturen creëerde hij waarin onmiskenbaar de invloed van vroege jazz doorklinkt. John Cage zou later zijn leerling worden, iets dat ons in het licht van deze stukken niets verbaast. Frederik Rzewski is de enige componist die we op allebei de albums tegenkomen. Allereerst vinden we op ‘Retro Americana’ het stomend ritmische ‘Winnsboro Cotton Mill Blues’. Allesbepalend is hier het ritme dat wordt gespeeld met de linkerhand, dat inderdaad een bluesgevoel teweeg brengt en dat soms haaks staat op de melodie. Op ‘Vintage Americana’ vinden we ‘The Turtle and the Crane’. En ook hier valt het sterk verdichte ritmische patroon op.

Het contrast met de ‘Suite’ van Gershwin, waarin we klassiekers tegenkomen als ‘The Man I Love’ en ’s Wonderful’ kan niet groter zijn. Petrowska Quilico speelt beiden echter met veel overtuigingskracht en opmerkelijke souplesse. Meredith Monk behoort tot de belangrijkste en meest eigenzinnige componisten van onze tijd. Ze bouwde niet alleen een enorme reputatie op met haar performances waarin de stemkunst centraal staat, maar schreef ook veel werk voor anderen, waaronder de vier vrij korte stukken die Petrowska Quilico hier opnam. Het prachtige, enigszins melancholieke ‘Paris’ bijvoorbeeld.

‘Vintage Americana’ vangt aan met ‘Apparititions’ van Lowell Liebermann, een in Amerika bijzonder bekende componist, maar iemand die volgens mij hier nooit wordt gespeeld. Een prachtig uitgebalanceerd, melodieus en sterk verhalend stuk. En Petrowska Quilico speelt het op een briljante wijze. Over David Del Tedici zei Aaron Copland ooit: “I know of no other composer of his generation who composes music of greater freshness and daring, or with more personality.” Die frisheid horen we beslist terug in de ‘Fantasy Pieces’ waarin Del Tedici melodie en abstractie op mooie wijze aan elkaar verbindt. Bijzonder zijn ook de meer experimentele stukken ‘Synchronisms’ van Mario Davidovsky en ‘Ocotillo’ van Paul Hübner, stukken die de veelzijdigheid van deze recital nog eens benadrukken.

Beide albums zijn te beluisteren via Spotify: