De Vlaming Joachim Badenhorst slaat zijn vleugels steeds verder uit. Met klarinet, basklarinet, tenor saxofoon en sinds enige jaren ook elektronica zoekt hij zijn weg in het brede veld van jazz en aanverwante muzieksoorten ver buiten zijn landsgrenzen. Drie recente albums tonen zijn veelzijdigheid en laten ieder een ander aspect van deze bijzonder musicus horen. Februari van dit jaar verscheen ‘Cosmos’ bij zijn eigen label Klein, een nieuw album van zijn Carate Urio Orchestra, vrijwel gelijktijdig met ‘Carnet Imaginaire’, van het trio dat hij vormt met gitarist Guillermo Celano en drummer Marcos Baggiani. Het album verscheen bij Challenge Records. Tevens hier aandacht voor ‘Black Sea Songs’ dat vorig jaar uitkwam bij El Negocito en waarop we hem horen met de vocaliste Sanem Kalfa en multi-instrumentalist George Dumitriu.

In ‘Cosmos’ vertelt Badenhorst het verhaal van het laatste moeras. Als enige heeft het met een paar bewoners: 13 soorten mos, 12 varens, 3 kikkers (allemaal dezelfde soort) en één man, Doug genaamd, de ondergang van de aarde overleefd. Doug besluit de taal van de kikkers te leren, transcribeert het Heilige Boek van Frogdom, en krabbelt het in de glazen wanden van de biosfeer. Een septet geeft er vorm aan, met naast Badenhorst, trompettist Jeremy Thal die we ook in de rol van verteller horen, Liz Kosack op synthesizer, de bassisten Brice Soniano en Simon Jermyn, die laatste horen we ook op gitaar, iets dat ook geldt voor Bert Cools en tot slot drummer Sean Carpio. Zoals we inmiddels wel gewend zijn van dit orkest houdt de muziek het midden tussen jazz en folk, met de nodige experimentele schijnbewegingen om het spannend te houden. Bij dat laatste valt met name het gebruik op van elektronische uitingen, uitstekend passend bij dit toch wat bizarre sprookje. Het enigszins larmoyante ‘Doug’, met een mooie bijdrage van Badenhorst en het bijzonder afwisselende ‘It was just the beginning for them’ getuigen daar op knappe wijze van. Fraai is ook het heerlijk gruizige ‘The Frog Choir’.

‘Carnet Imaginaire’, waarop we pianist Wolfert Brederode als gast horen, is een geheel ander album. Echt hedendaagse jazz, van het iets melodischer soort, waarin ook nu weer de Argentijnse wortels van Celano en Baggiani doorklinken. En met prachtige, verstilde momenten, direct al in opener ‘Los Andes’, de aanwezigheid van Brederode, bekend om zijn fluwelen aanslag helpt daar zonder meer bij. Maar het is zeker ook een stijl waar Badenhorst zich uitstekend bij thuis voelt, getuige die prachtige klarinetsolo’s in ‘Latinos’ en ‘Hyme à l’Amour’. Dat Badenhorst ook zingt, was mij onbekend, maar ik hoor het hem doen in het titelstuk, ‘Carnet Imaginaire’ en zo te horen door zijn hoorn, een stuk dat verder opvalt door Baggiani’s slome ritme. Het sfeervolle ‘Plastic Ocean’, we weten allemaal waar dit over gaat, vraagt om een basklarinet, met veel gevoel laveert Badenhorst hier door een vrij abstracte bedding, terwijl de vrij heftige uitbarstingen van Celano hier al even goed op hun plek vallen. ‘El Mafioso’ is een tango, met wederom prachtige rollen voor Brederode en Badenhorst, op een mooi strak ritme van Baggiani en Celano. Maar er staat meer moois op dit album, bijvoorbeeld dat fijnzinnige ‘Choral Works on Titan’ en dat romantische ‘Peer’s Counting Song’, waarin andermaal Celano opvalt.

Toen Badenhorst in 2020, samen met de Turkse vocaliste Sanem Kalfa en de Roemeense gitarist en altviolist George Dumitriu ‘Black Sea Songs’ opnam, kon hij natuurlijk niet bevroeden hoe actueel dit album, een ode aan de Zwarte Zee, waar niet alleen Turkije en Roemenië aan grenzen, maar ook Oekraïne en Rusland, nu zou zijn. Een zee op het kruispunt tussen culturen, tussen noord en zuid en tussen Europa en Azië, het komt terug op dit veelzijdige album, waarop we ook direct een geheel andere Badenhorst horen. Een prachtige, soms wat melancholieke klankwereld creëren de drie hier, met hun instrumenten, de elektronica die ze alle drie beheersen en die prachtige stem van Kalfa, waarin de Turkse traditie volop in doorklinkt. Op twee stukken na kozen de drie voor bestaande, traditionele liederen, die echter een compleet nieuwe en eigentijdse invulling krijgen, luister bijvoorbeeld naar het bijzonder verfijnde ‘Vertskhlis Tasadamts Maktsia’, het spannend gebrachte ‘Ayna Ayna Ellere’, het heerlijk felle ‘Pipilomatina’ of het ietwat abstracte ‘Dereler’. Een groots album.

‘Cosmos’ is in zijn geheel te beluisteren via Bandcamp. Van ‘Black Sea Songs’ zijn een aantal stukken te beluisteren. De albums zijn hier ook te koop.