Folk Nevermind – S/t (CD Recensie)

In 1994 overleed Kurt Corbain, voorman van Nirvana en één van de meest opvallende musici uit de geschiedenis van de popmuziek. Vorig jaar, vijfentwintig jaar later dus, besloten zanger en gitarist Manu Champagne, accordeonist Didier Laloy en violist Damien Chierici onder de naam ‘Folk Nevermind’ een ode te brengen aan deze musicus en liedjesschrijver. Het titelloze album werpt een totaal ander licht op dit oeuvre dan we gewend zijn, hier geen grunge, maar folk. Het album verscheen dan ook bij Homerecords, hét label voor hedendaagse folk.

Het trio nodigde bovendien een aantal gasten uit, we horen Erno Le Mentholé op toetsen, Michel Van Achter op elektronica en Mathieu Lacrosse op de Bouzouki en her en der Alma Laloy als tweede stem. En het mag gezegd, de transformatie werkt wonderwel, al is de rock, laat staan de grunge, ver buiten beeld geraakt. Tegelijkertijd maakt deze transformatie duidelijk dat de band niet alleen aandacht verdient vanwege het shockeffect dat ze begin jaren ’90 onmiskenbaar veroorzaakten, ook in deze versies blijven de liedjes recht overeind, zeker ook vanwege de teksten. En heeft de opener ‘About a Girl’ nog iets van rock, bij ‘Where did you sleep last night’ is dat volledig verdwenen. De diatonische accordeon en de viool zetten hier volledig de toon, een prachtig folknummer, klinkend of het zo hoort en niet anders.

Van links naar rechts Damien Chierici, Didier Laloy en Manu champagne. Foto: Homerecords.

Zo worden stevige rocksongs ineens intieme luisterliedjes, nummers als ‘Come as you are’ en ‘Polly’ openbaren ineens hun onverwachte schoonheid, mede door de stem van Champagne en het voortreffelijke spel van deze musici. Hoogtepunten zijn de ballades ‘All Apoligies’, ‘Something in the way’, ‘Dumb’ en vooral ‘Jesus doensn’t want me for a sunbeam’, zowel vanwege de zang van Champagne als de prachtige instrumentatie.  En natuurlijk staat ‘Smells like teen spirit’ er ook op. Een nummer dat weer eens duidelijk maakt dat folk geenszins ’tam’ of ‘ouderwets’ betekent. De band koos voor een opvallend kale, maar des te dieper doordringende versie, waarbij Champagne’s getormenteerde stem perfect past bij de soms naar een volksdans neigende klanken. En vooral tegen het einde krijgt de wanhoop een opvallend grote plek. Ook prachtig: dat eerste deel van ‘In Bloom’ en dan met name vanwege het duet tussen Chierici en Laloy.

Bekijk hier een video van ‘Where did you sleep last night’: