Fail Better! – The Fall / Chamber 4 – Dawn to Dusk (CD Recensie)

In dit tweede deel van een portret gewijd aan gitarist Marcelo dos Reis aandacht voor twee groepen die allebei recent nieuw werk uitbrachten bij JACC Records. Van Fail Better! verscheen ‘The Fall’, van Chamber 4 ‘Dawn to Dusk’. Naast dat we op allebei de trompettist Luis Vicente horen, bestaat Chamber 4, dat hier eerder aan bod kwam met ‘Live At Ler Devagar’, verder uit de broers Théo en Valentin Ceccaldi, op viool, respectievelijk op cello en Fail Better! uit saxofonist Albert Cirera, bassist José Miguel Pereira en multi-instrumentalist Marco Franco, hier te horen op drums en fluit.

Op ‘The Fall’ horen we Dos Reis op elektrische gitaar, iets dat helemaal past bij dit vrij hectische album. Zo trekt hij direct in opener ‘Ground Floor’, samen met Franco en Pereira een muur van geluid op, waar Vicente en Cirera op in kunnen beuken, overigens zonder dat er ook maar iets van een scheurtje in ontstaat. Minder hectisch, maar minstens zo weerbarstig klinkt ‘Rise Up’, het trio Dos Reis, Vicente, Franco serveert hier krachtig stroeve klanken. Na al dat muzikale geweld doet het begin van ‘Falling Stars’ bepaald weldadig aan, het is alsof we midden in de nacht door het bos lopen. Knap hoe dit kwintet hier vorm aan geeft. Verderop verandert de klankwereld en vallen zowel het ritmische spel van Franco op als de bijzondere techniek van Vicente. In ‘Skyfall’ is het stomende ritme opvallend aanwezig, iets waar Dos Reis, Perreira en Franco voor tekenen, terwijl Vicente en Cirera hier graag op variëren.

‘Dawn to Dusk’ kent een grotere mate van afwisseling. Bij vlagen klinkt het meer ingetogen, wel wat vergelijkbaar met ‘Turquoise Dream’ dat hier gisteren voorbij kwam. Natuurlijk met dank aan het feit dat Dos Reis zich hier beperkt tot de akoestische gitaar en de viool en cello van de broers Ceccaldi. Op andere momenten gaat het er echter een stuk dynamischer aan toe, iets wat toch vooral te wijten is aan de bijdrage van Vicente. Reeds in opener ‘Dawn’, dat nog vrij introspectief en bedeesd aanvangt, horen we hem verderop flink knetteren. Nog iets verderop valt het krachtige en zeker ook spannende duet op tussen viool en gitaar. ‘To’ en ‘Dusk’ zijn dan weer meer ingetogen geluidssculpturen, met in het eerste stuk prachtig ritmisch getokkel van Dos Reis en sputterend spel van Vicente. In ‘Dusk’ is de geluidswereld dan weer wat harmonieuzer, zeker in het begin. Verderop loopt ook hier het tempo echter weer op, een effect dat we ook waarnemen in ‘Dawn’. De cirkel is rond.

Beide albums zijn te beluisteren en te koop via Bandcamp: