Thurston Moore vergaarde roem met de progressieve rockband Sonic Youth en verlegde zijn werkzaamheden de afgelopen jaren steeds verder richting de avantgarde jazz en de vrije improvisatie. De laatste keer dat ik hem in die rol aan het werk hoorde was tijdens het door Sound in Motion georganiseerde Summer Bummer Festival in de zomer van 2019. De opnames van M.A.N., we horen Moore hier met bassiste Farida Amadou en drummer Steve Noble, verschenen enige tijd geleden op LP bij Dropa Disc, samen met die van B.A.N. waarin we Peter Brötzmann horen met dit duo. Samen met mede gitarist Dave Tucker, toetsenist Pat Thomas en drummer Mark Sanders horen we Moore ook in het bij 577Records verschenen ‘Educated Guess, Volume 2’. Tot slot hier aandacht voor het bij Karlrecords verschenen ‘Turkish Belly’, waarop Moore KONSTRUKT versterkt.
“M.A.N. klinkt beter dan B.A.N.” schreef ik eertijds, iets dat “alles te maken heeft met Thurston Moore, die de tomeloze energie van Farida Amadou wat weet te neutraliseren. Maar nu hebben we wel twee stoommachines en het afgeven van code rood, plaatselijk voor DE Studio, is dan ook geen overbodige luxe.” Wellicht wat overdreven bedacht ik mij toen ik dit las en de LP nog niet had beluisterd, niet dus. Tere zielen doen er dan ook goed aan dit album te mijden. De stoommachine verwissel ik overigens achteraf graag voor de stoomwals en laat ik hier dan ook drummer Steve Noble de credits geven voor zijn mokerslagen.
De eerste klanken van ‘Everything is Something, Part 1’, terug te vinden op ‘Educated Guess, Volume 2’ doen na dit geweld weldadig aan. We horen Pat Thomas op piano enige losse noten in het rond strooien. De overige musici voegen zich erbij en gaandeweg ontstaat er een fijnzinnig, maar zeer abstract klankspel. Afzonderlijke bijdrages zijn daarbij lastig te onderscheiden, zeker ook omdat de vier musici weer eens voor onorthodoxe speelwijzen kiezen. En soms lijkt het weer even te ontsporen, iets dat echter nergens echt gebeurt. In tegendeel na een minuut of negen schurkt het kwart tegen een melodisch patroon aan. Verderop loopt de spanning wel iets op, maar nergens wordt het echt hectisch. Het tweede, veel kortere deel heeft eenzelfde karakter, ook hier volop abstracte bewegingen, al is de hectiek hier wel groter. Een prima Cd met als enige tekortkoming dat hij met nog geen half uur wel erg kort is.
Met ‘Turkish Belly’, het laatste album van het Turkse KONSTRUKT keren we weer terug naar de oeverloze dynamiek van M.A.N. Samen met medegitarist Umut Çağlar, saxofonist en vocalist Korhan Fulaci, bassist Apostolos Sideris en drummer Berkan Tiavel, zet Moore hier de zaak weer stevig op scherp. Opener ‘Yapayalnız (Gezerler Sokaklarda)’ schaart dit album direct onder de punkrock, met een mediterraan tintje, iets waar vooral Fulaci in zijn rol als vocalist voor tekent. Intussen trakteren de beide gitaristen ons op overstuurd gitaargeweld en slaat Tiavel zijn drumstel aan gort. Een voorlopig hoogtepunt is het hierna komende ‘Sis’, een pompend ritme en schitterende klankwolken. Naadloos loopt het over in het uit twee delen bestaande ‘Kurtadam’, een zeer ritmisch stuk met wederom prachtig en zeer gevarieerd gitaarspel. ‘Zor’ bewijst dat er nog een tandje bij kan, het maakt het tot één van de meest overrompelende bijdrages op dit toch al geenszins tamme album. De rust aan het begin van ‘Uğultular’ kunnen we dan ook wel even gebruiken. Overigens wel de rust voor die spreekwoordelijke onweersbui. Een onweersbui die nergens tot ontlading komt, alleen maar voor spanning zorgt en uiteindelijk oplost in de stilte.
‘Eucated Guess’ en ‘Turkish Belly’ zijn (deels) te beluisteren via Bandcamp en daar ook te koop: