Rempis, Harnik & Zerang – Astragaloi / Survival Unit III – The Art of Flight: For Alvin Fielder (CD / LP Recensie)

Vandaag drummer en percussionist Michael Zerang. Hij is allereerst te horen op het bij Aerophonic, het label van saxofonist Dave Rempis, verschenen ‘Astragaloi’, samen met pianiste Elisabeth Harnik en Rempis. Verder hier aandacht voor het bij Astral Spirits verschenen ‘The Art of Flight: For Alvin Fielder’ van Survival Unit III, eveneens een trio, maar nu met naast Zerang cellist Fred Lonberg-Holm, hier zonder elektronica en trompettist en saxofonist Joe McPhee.

De stijl van Dave Rempis kennen we inmiddels, hij kwam hier de afgelopen jaren regelmatig voorbij. En ook op dit album is hij direct herkenbaar met zijn sterk verdichte patronen, zijn extatische uithalen en zijn vaak vrij gruizige klank. Harnink en Zerang dienen hem prachtig van repliek, zo het tempo verder opvoerend. Op zulke momenten is er zonder meer sprake van een dynamisch brouwsel dat op het punt staat van overkoken, ‘Macateta’ is daar een mooi voorbeeld van. Toch kan het hier ook zeer ingetogen klinken. Prachtige fragiele bewegingen horen we Rempis maken in ‘Locoweed’, terwijl Harnik hier op boeiende wijze aansluiting bij vindt en Zerang de accenten plaatst. Gaandeweg gaat ook hier het tempo omhoog, dat hoort erbij. Zerang komt uitgebreid aan bod aan het begin van ‘Lato Litupa’, dit is echter geen drumsolo, maar een geluidssculptuur, maar Zerang is dan ook eerder percussionist dan drummer. Belangrijker is echter dat het een perfecte bedding vormt voor Rempis’ creatieve uitspattingen, van wie we in dit vrij lange stuk menige geweldige solo horen. Prachtig slagwerk overigens ook in het spannende ‘Goat’s-Thorn’.

In tegenstelling tot het trio dat we horen op ‘Astragaloi’ is Survival Unit III geen gelegenheidstrio, sterker nog het bestaat al sinds 2006 en dit ‘The Art of Flight: For Alvin Fielder’ is het zevende album. Een album dat bestaat uit vijf naamloze stukken. Mede door de instrumentatie is dit een trio dat zich in eerste instantie richt op klank, al horen we in het eerste deel direct al McPhee krachtig soleren op zijn zaktrompet. Maar ook hier gaat het primair om de effecten, nog versterkt door de verrichtingen van Lonberg-Holm en Zerang. Voor Zerang moeten we bij het tweede stuk zijn, onregelmatige ritmische patronen ondersteunen hier fluisterzachte bewegingen van McPhee en Lomberg-Holm. Bijzonder is ook het begin van het derde stuk en de wijze waarop McPhee hier schakelt tussen verschillende stijlen. We eindigen dynamisch in het vijfde stuk, Zerang deelt rake klappen uit, Lonberg-Holm vult het verder in en McPhee schittert met dwars spel.

Van ‘Astragaloi’ is het eerste stuk te beluisteren via Bandcamp. The Art of Flight: For Alvin Fielder’ is hier in zijn geheel te beluisteren. Beide albums zijn daar ook te koop: