Reinier van Houdt – Drift nowhere past / The adventure of sleep (CD Recensie)

Gisteren besteedde ik hier aandacht aan de uitvoerder pianist Reinier Van Houdt, aan de hand van de pianomuziek van Jürg Frey, vandaag komen zowel de componist als de uitvoerder aan bod met de eveneens bij Elsewhere Music verschenen albums ‘Drift nowhere past’ en ‘The adventure of sleep’, beide stukken ontstonden in de afgelopen twee jaar en vertonen een opvallende samenhang, iets dat ongetwijfeld heeft mee gespeeld in de keuze van het label om ze louter als set te verkopen.

‘Drift nowhere past’ bestaat uit zes delen, terug te voeren op: “what I played, listened to, recorded, played back, read, watched, heard, or imagined, each during one specific day in the quarantine of 2020”, zo zegt Van Houdt. Steeds op de tweeëntwintigste van de maand maakte Van Houdt in 2020 een stuk, als onderdeel van AMPLIFY 2020: Quarantaine, de eerste in maart, de laatste in augustus. Stukken waarin de piano zeker een rol speelt, maar waarin Van Houdt ook elektronica en stemopnames inzet. Bij het gegeven dat ieder stuk ontstond uit indrukken, opgedaan tijdens één dag, past dat het een sterk terloops, improviserend karakter heeft. Een echte structuur ontbreekt dan ook in de stukken. Neem het eerste stuk, het titelstuk ‘Drift, nowhere past’. Er is weliswaar sprake van een duidelijk ritme, maar Van Houdt doorbreekt dit op gezette tijden met andere klankuitingen, waaronder die gesproken teksten. Elektronica speelt een grote rol in ‘Friction Sleep Maze’. Aan ambient verwante klankwolken, vermengt Van Houdt hier met veel meer disruptieve uitingen, bedachtzaam pianospel en stemopnames tot een boeiend klankcollage. Bijzonder gedateerde radio opnames spelen een rol in ‘Horizon without Traveller’, naast ook hier weer een bijzonder afwisselend klankspectrum. Nog pregnanter is de drone in het langste stuk op dit album, ‘Skies Waves Trails’, regelmatig uitlopend in een bijna irritant hoge fluittoon. Een imponerend en indringend stuk. Het terloopse waarover ik hier boven sprak, komt ook prachtig tot uiting in ‘Bardo for Cor’ waarin Van Houdt stemmige noten vermengt met pure noise. Wat u hier ook hoort, denk niet dat uw geluidsinstallatie aan vernieuwing toe is.

Aansluitend aan dit project vroeg Yuko Zama, de man achter Elsewhere Music, Van Houdt om een tegenhanger te componeren, ‘The Adventure of Sleep’. Volgens Van Houdt gaat het hier om situaties die iedere dag spelen: “realizing the passing of time, hearing the sounds of neighbours, the moment of falling asleep, the moment of waking up. Like ‘drift nowhere past”. En ook hier gaat het om een periode van zes maanden en ook hier zocht Van Houdt zijn materiaal in “what was already there, accessible, happening, remembered, imagined or otherwise”. En dus heeft ook deze muziek datzelfde terloopse karakter, diezelfde collage vorm. We horen in het openingsstuk ‘A Stitch in Time’ pianoklanken, het tikken van waterdruppels, elektronisch voortgebrachte klankgolven en stemmen in een ondanks dat terloopse karakter prachtige eenheid aan klanken. En ook in de overige drie stukken weet Van Houdt weer een zeer gevarieerde klankwereld tot leven te roepen.

Delen van het album zijn te beluisteren via Bandcamp. Het album is daar ook te koop: