In dit tweede deel van het portret rondom drummer en percussionist Bill Harris (deel één verscheen hier) staat eveneens cellist, gitarist en gebruiker van elektronica Ishmael Ali centraal. We horen de twee samen op het alleen als download verkrijgbare ‘Free Jazz Date Night’; samen met kornettist Josh Berman en pianist Eli Wallace; op de cassette ‘An Ill-Fitting Garment’ en tot slot samen met klarinettist Jeff Kimmel op de cassette ‘Flora Oblique’.
‘Free Jazz Date Night’ bevat slechts twee lange stukken, duidelijk improvisaties. ‘Breadcrumbing’ heet het eerste stuk en zo klinkt de muziek ook: speels, fragmentarisch en terloops. Met name het geluid van Ali is bijzonder en bestaat vrijwel volledig uit klanken die hij met de strijkstok creëert. Soms van een bijna klassieke schoonheid, maar vaker tegen vals aanleunend, scherp op de snede en onrustig. Meestal dus vrij abstract, tot er over de helft ineens een melodie opduikt. Voor ‘Cuffing Season’ verruilt Ali de cello voor de gitaar en de elektronica. Een sterk overstuurd geluid produceert hij hier, in lang uitgesponnen lijnen, terwijl Harris met welgemikte slagen het geheel omlijst. En zeker verderop neemt Ali’s geluid onheilspellende vormen aan. En wat voorziet hij zijn spel op de helft mooi van galm, terwijl Harris met krachtige roffels precies de juiste accenten plaatst.
Als enige van deze drie albums bevat het in december 2021 live opgenomen ‘An Ill-Fitting Garment’ geen elektronica. Vier akoestische instrumenten die elkaar aanvullen in zeven vrij abstracte improvisaties. Maar mooie, krachtige abstracties, vol onverwachte geluiden, waarbij opvalt dat Wallace zijn piano heeft geprepareerd. En over het algemeen gaat het er vrij rustig aan toe, bijvoorbeeld in ‘Apricity’ en in ‘Anorak’ waardoor het zwaartepunt komt te liggen op de aard van de klank en de samenhang tussen de klanken. En over Ali gesproken, de pizzicato solo in dit ‘Anorak’ is meer dan de moeite waard. Hij is het ook die het begin van ‘Hiemal’ met ingetogen klanken opluistert, waarna we Harris horen met vilten stokken en een enkele noot van Berman. Verderop wint het stuk aan kracht en horen we met name Berman in een prachtige solo. De twee musici die hier centraal staan, Harris en Ali, horen we weer heel nadrukkelijk in ‘Halycon’. Het laatste nummer ‘Sun under a Stone’ is alleen digitaal verkrijgbaar. Geen wonder, met ruim vijfentwintig minuten is het verreweg het langst. Het is Berman die hier begint met subtiele klanken, al snel aangevuld met Harris’ uitgebreide percussie collectie. Kortom wederom een uitdagende geluidssculptuur, waarin alle musici prima te herkennen zijn, maar vooral de geprepareerde piano van Wallace opvalt.
Horen we in ‘An Ill-Fitting Garment’ helemaal geen elektronica in ‘Flora Oblique’ bedienen alle drie de musici zich hiervan, naast hun drumstel, cello en klarinet. En ook dit album, de derde inmiddels van dit trio, telt slechts twee lange stukken. Direct al in ‘Daytime Advanced Relentlessly’ horen we uitgebreid Kimmel met energieke patronen op klarinet en naast Harris en Ali op drums, respectievelijk cello een subtiel gebruik van elektronica. Met name halverwege dit eerste stuk leidt dat tot een subtiel klanklandschap waarin akoestisch en elektrisch elkaar op mooie wijze versterken. Maar rustig blijft het niet, verderop spant Ali de snaren aan, verhoogt Harris zijn tempo en laat Kimmel zijn klarinet krachtig piepen. Donkere klankwolken pakken zich samen in ‘Faint, Diffuse, & Peculiar’. Spannende klankvelden, waarin nog het meest het geluid opvalt dat Harris met zijn strijkstok en zijn bekkens produceert en dat prachtig samenvalt met dat van de Kimmel’s klarinet. De muziek blijft ingetogen, maar verderop neemt de spanning wel toe. Het is pas verderop dat Kimmel heel nadrukkelijk zijn stempel op het stuk drukt en voor enige tijd deze geluidssculptuur een andere richting opduwt.
‘Free Jazz Date Night’ is in zijn geheel te beluisteren via Bandcamp, van ‘An Ill-Fitting Garment’ delen. Alle drie de albums zijn daar ook te koop.