De Noorse percussionist en geluidskunstenaar Ingar Zach realiseerde in nog geen jaar tijd twee solo albums. ‘Musica Liquida’ kwam uit bij Sofa Music, ‘Strumento di etimo incerto’ bij Aspen Edities. Op beiden horen we hem in de weer met zijn Gran Cassa, aangevuld met de nodige percussie, pauken, zijn stem en bescheiden elektronica. Maar dat is niet alles. Hij maakte ook nog albums met Kim Myrh en met Linus, die hier beiden morgen aan bod komen.

Bij Zach sta ik altijd weer verbaasd wat er allemaal kan met percussie. Of wellicht nog beter uitgedrukt: de klankwereld die hij genereert, associeer ik vooral met elektronica en niet met percussie. Bij hem kan het eeuwen duren voordat er een slag op een trommel klinkt, als die er al komt. In ‘Mercurio’, het eerste van de drie stukken waar ‘Musica Liquida’ uit bestaat, hoor ik hem dan ook vooral wrijven over die Gran Casa. Het is vooral een spannend klanklandschap dat hij hier vormgeeft, voorzien van een duister trekje. En dat hoge, pregnante geluid hoort voor mij toch echt bij een gitaar, al is die in geen velden of wegen te bekennen. En wat verderop doet het geluid mij denken aan veldopnames, gevolgd door dat van een scheepshoorn. Maar hoe ik het hoesje van de Cd ook afspeur, al die attributen kom ik niet tegen, louter datgene wat ik hierboven beschreef. Het zit dus allemaal in de wrijving over de diverse vellen en de versterking middels elektronica. Met een prachtig resultaat, dat in ‘Increspature su un lago’ zelfs spookachtige vormen aanneemt. En ook in ‘Vapore’ rijzen de haren je af en toe te berge.

‘Strumento di etimo incerto’ bevat het uit zes delen bestaande ‘cicchitaredy & le finestre’ en het stuk ‘Davoli’ en is ook weer typisch voor Zach’s klankwereld. Verschil is wel dat hier het ritme een veel grotere rol speelt en het stuk dus veel meer dynamiek kent. Iets dat zich direct al in het eerste deel openbaart. Maar ook hier blijft de klankwereld bijzonder fascinerend en vervreemdend. Na ongeveer twintig minuten dooft de felle ritmische structuur volledig uit en trekt Zach een stemmige klanknevel op. De delen twee tot vier zijn vrij kort en bestaan ieder uit een ritmisch patroon, gevolgd door een lange stilte. Opvallend is hier het hoge industriële gehalte van de muziek. Deel vijf bestaat weer uit een meer ambient-achtige klankwereld, voorzien van een sterke puls, waarna in het zesde en laatste deel het industrële ritme weer terugkeert. ‘Davoli’ heeft nog het meest weg van experimentele, elektronische compositie, al is hier de percussie toch nadrukkelijk aanwezig. Met name het tweede, vrij zachte maar ook duistere deel is zeer bijzonder.

Fragmenten van de albums zijn te beluisteren via Bandcamp. De albums zijn daar ook te koop.