Ik betoonde mij eerder enthousiast over gitarist Marc van Vugt. ‘The Lonely Coyote – Guitar Tales’ kwam hier eind december 2022 aan bod. Inmiddes is het vervolg, het bij zijn eigen Baixim Records verschenen ‘The Curious Badger – Guitar Tales II’ al enkele maanden verkrijgbaar, tijd dus dat deze musicus hier weer eens een podium krijgt. En ook nu heeft Van Vugt zo ongeveer zijn complete collectie gitaren te voorschijn gehaald en verrast hij ons met muziek die de fans van Bill Connors, Ralph Towners, Pat Metheny en Egberto Gismonti zonder meer aan zal spreken.
Zo horen we in de opener, thet titelstuk ‘The Curious Badger’ een Guild F512 twaalfsnarige gitaar. Een mooi vol geluid, goed passend bij dit opzwepende en meeslepende nummer. In ‘Back to the Market Square’ is de muziek meer ingetogen, Van Vugt verrast hier met een aangenam warme melodie, enigszins romantisch, prachtig gespeeld op een bariton steel gitaar. Iedere gitaar klinkt weer anders en dus ook ieder nummer, zo horen we Van Vugt in ‘Black Belt’ op een Mariano Conde 2011 met nylon snaren. Bijzonder beweegelijke, snelle noten, met een lichte toets een vleugje Spaans, tenminste dat is waar ik het mee associeer. Een stuk dat de zomer in mij los maakt. De Martin 000-21, een gitaar uit 1946, heeft stalen snaren, uitermate geschikt voor het vrij langzame ‘And the Water Flows’. Zie je zelf maar zitten, zo aan de waterkant, lekker in het zonnetje, kijkend naar voorbij varende schepen.
Op dezelfde gitaar speelt Van Vugt het wat dynamischere ‘Memories’, een al even beeldende compositie. Prachtig klinkt ook het mooi ingetogen ‘On the Mountain’, ook hier biedt deze musicus de luisteraar weer volop de ruimte om heerlijk weg te dromen. In de weer op de twaalfsnarige gitaar gespeelde ‘Dancing in the wind’ horen we de invloed van country en folk terug. En ook dit is weer prachig beeldende muziek, je ziet de blaadjes dwarrelen in de wind. Het meest abstract klinkt ‘Eight Hours of Sleep’, al wordt het bij Van Vugt nooit echt abstract, melodieën spelen altijd een rol. Zeer ingetogen klinkt ook het, wederom op de twaalfsnarige gitaar gespeelde, ‘Are We Lost?’ Het antwoord moeten we zelf geven, deze muziek biedt in ieder geval hoop. Slechts twee stukken hebben een titel in het Nederlands: ‘De man zonder hoed’, een wederom wat Spaans aandoend stuk, eveneens gespeeld op die Mariano Conde gitaar en ‘Liefde’, waar het album mee eindigt. Tussen die twee stukken in verbindt Van Vugt zijn beide albums nog even aan elkaar met ‘The Coyote and the Badger’. Een stuk waarin we meerdere gitaren horen, naast zijn geprepareerde zither en percussie en dat de sfeer van de wijde natuur bij ons oproept.
Het album is te beluisteren en te koop via Bandcamp: