Le Seul Elément – Gin Pleos (Download Recensie)

Le Seul Elément bracht een bijzondere act op het laatste Incubate Festival. De pianist en zanger Matthieu Pellerin trad op in een witte tent waardoor je louter zijn schaduw zag. En hier overheen projecteerde hij dan weer beelden en geen vrolijke, wat een intens, soms verwarrend geheel opleverde. Het maakte zijn toch al indrukwekkende act alleen nog maar mysterieuzer.

a3878754137_10Bij het beluisteren van de CD Gin Pleos blijft het visuele vanzelfsprekend achterwege  maar dat geeft niet. De muziek is van zichzelf beeldend genoeg.  De CD Gin Pleos bestaat uit twee delen en duurt alles bij elkaar krap 30 minuten. En dat is genoeg gezien de enorme intensiteit van de muziek.

Le Seul Elément schotelt ons op Gin Pleos een elektronische klankwereld voor die als soundtrack bij een thriller niet zou misstaan. Regelmatig heftig, dramatisch, soms zelfs bombastisch en pathetisch. Vooral in het tweede deel roept het associaties op met nachtelijke begraafplaatsen onder een volle maan. De tekening op het hoesje laat ons niet voor niets een tekening zien van twee handen die een schedel vasthouden.

En dat het dan allemaal niet loodzwaar wordt, is te danken aan de prachtige piano melodieën. Bijna klassieke melodieën die vaak licht en ijl klinken en het elektronische geweld ietwat afzwakken. Maar vaak wel met een sterk vervormde, holle en soms blikkerige klank waardoor ook aan die pianoklanken een scherp randje blijft zitten.

Neem als illustratie van het voorgaande bijvoorbeeld deel één, waar een prachtige pianomelodie ineens heftig wordt onderbroken door een soort mokerslagen die gaandeweg toenemen in frequentie en heftigheid en uiteindelijk de piano volledig overstemmen. Of neem die geweldige dialoog aan het eind van het tweede deel tussen enerzijds een stem die in het Frans een tekst voordraagt en anderzijds de piano, ondersteund door een drumcomputer. Steeds heftiger wordt die dialoog tot hij eindigt in een climax en er alleen nog onheilspellende elektronicaklanken resteren.

Dit is, kortom, geen muziek waar je nu bijzonder vrolijk van wordt. Het is veeleer Weltschmerz dat de klok slaat. Maar Pellerin doet dit allemaal wel op een zeer intense en gevoelige wijze en de verwevenheid van alle klanken die hij uit zijn piano en de elektronica tovert is zeker origineel te noemen.

Het album is integraal te beluisteren en gratis te downloaden via Bandcamp.