Conrad Schnitzler – Filmmusik 1 & 2 (CD Recensie)

Conrad Schnitzler, één van de leidende figuren in de Duitse elektronica scene en lid van legendarische bands als Tangerine Dream en Kluster liet bij zijn dood in 2011 een uitgebreid archief na met nooit uitgebracht materiaal. Een deel van die muziek was volgens Schnitzler bedoelt als filmmuziek. Althans dat denken we op basis van de twee banden met als titel ‘Filmmusik 1975 A’ en Filmmusik 1980 B’. Maar of er ook daadwerkelijk films bij zijn gemaakt is in veel gevallen de vraag.

Dat is ook lastig te achterhalen omdat Schnitzler zijn materiaal nu niet bepaald goed heeft gedocumenteerd. Het bezorgde Bureau B dat in oktober 2016 de eerste uitgave op de markt bracht dan ook de nodige hoofdbrekens. Hoe ingewikkeld het is, werd onlangs duidelijk bij het uitbrengen van deel 2. Uit bijgevoegde informatie blijkt om te beginnen dat de muziek op de band met de titel ‘Filmmusik 1980 B helemaal niet uit 1980 stamt, maar eveneens uit 1975. Het had ‘1975 B’ moeten zijn. Verder blijkt nu dat de track met als titel “02/1980” (aangezien Schnitzler de stukken geen titels gaf, hebben ze die ook niet op het album gekregen) op deel 1, hieronder te beluisteren, eigenlijk “Gute Fahrt” moet heten. Want inmiddels is er een film boven water gekomen waar die muziek bijhoort. En het moet gezegd, dit in de auto maakt autorijden nog fijner. Schnitzler creëert in dit stuk een aantrekkelijke ritmische drone, een soort techno avant le lettre.

Er is nog een muziekstuk waar we ook de filmbeelden bij hebben, het ruim 23 minuten durende ‘Lichtpunkte und schwarze Zeichen’, dat we vinden op ‘Fillmmusik 2′. Film is hier overigens een groot woord. Wat we zien zijn lichten die opflitsen in het donker, op de maat van de elektronische pulsen die dit ritmische nummer bepalen. De muziek doet nu wellicht wat gedateerd aan met alle stromingen die we inmiddels in de dans reeds voorbij hebben zien komen, maar nemen we in gedachten dat dit uit 1975 stamt dan is het ineens een geheel ander verhaal.

De overige stukken zijn dus niet te herleiden tot bestaande films. Sterker nog, we weten dat Schnitzler muziek maakte voor nog niet bestaande films en of die dan ooit gerealiseerd zijn, blijft maar zeer de vraag. Niet dat het veel uitmaakt. De muziek blijft ook zonder film filmmuziek. De beeldende kracht die in deze stukken is terug te horen, maakt het een genot om in ons hoofd zelf een film te maken. En zeg nu zelf, zo’n film heeft Schnitzler nooit kunnen maken.

Filmmusik 1 is te beluisteren via Bandcamp, Filmmusik 2 is te koop rechtstreeks via Bureau B:

Bekijk hier ‘Gute Farht’ en ‘Lichtpunkte und schwarze Zeichen’: