Dat het nieuwe album van BRONCHO: Just Enough Hip To Be Woman er überhaupt gekomen is mag een klein wonder heten. Pech hebben we allemaal wel eens maar wat de groep rond zanger Ryan Lindsey overkwam, betekende toch wel een behoorlijke uitdaging.

De geschiedenis begint in 2010 als de band door Lindsey wordt opgericht, samen met gitarist Benjamin King, bassist Johnathon Ford en drummer Nathan Price. In 2011 verschijnt hun eerste album: ‘Can’t Get Past The Lips’. Het album gaf de band de nodige vaart en maakte het mogelijk om te touren. En dat is natuurlijk waar het voor een band nu om draait. Drie singles kwamen er uit: ‘Try Me Out Sometime’, ‘I Don’t Really Wanna Be Social’ en ‘Record Store’. En toen ging de platenmaatschappij falliet! De band tijdens een tour achterlatend zonder verdere faciliteiten.

Lindsey is er laconiek onder: “It was really no one’s fault. Just one of those things. We decided to just keep trucking through it and focus on making new songs. We really believed in these new songs. There was never any moment when we thought about quitting. If you are a musician, you just keep making music, That’s what you do.”

De ommekeer kwam toen Lena Dunham het nummer ‘It’s On’, ook op het nieuwe album, wilde gebruiken voor de serie ‘Girls’. Dat gaf de benodigde boost om te komen tot het tweede album: ‘Just Enough Hip To Be Woman’.

En de energie spat ervan af. Het is een mooie combinatie geworden van Garagerock, met een vleugje punk, en met duidelijke New Wave invloeden. Stevige, vlotte up tempo nummer, maar tegelijk met een wat dromerige lome beat. De redelijk hoge, wat nasaal klinkende stem van Lindsey levert mooie contrasten op met het stevige gitaar, bas en slagwerk. Het is allemaal niet nieuw wat hier gebeurt, de diverse invloeden van bands als The Cars, The Strokes, Talking Heads en dergelijke zijn duidelijk te horen, maar het wordt wel allemaal heel verfrissend gebracht.

Neem bijvoorbeeld de single ‘Class Historian’ met dat leuke Do Do Do Do refreintje op de stevige en dansbare beat. Een heerlijk nummer om eindeloos te draaien. Of neem het eerder genoemde ‘It’s On’ met het stevige gitaarwerk van King. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Weet je luister gewoon lekker zelf!