Ronald Mariën is al sinds begin jaren ’90 actief in de muziek onder zijn alter ego Stratosphere, maar pas sinds 2012 doet hij dat voluit. Toen verscheen ‘Dreamscape’ als eerste in een rij van inmiddels zes albums, gevolgd door ‘In A Place Of Mutual Understanding’ dat Mariën opnam samen met zijn vriend en collega Dirk Serries. Het derde album, ‘Aftermath‘ kwam uit in 2015 en ontlokte positieve woorden op deze blog. ‘Closure’ verscheen in hetzelfde jaar als download, gevolgd door ‘Rise’ in 2016 en ‘Collaborations I’ in april van dit jaar.
Op ‘Collaborations I’, de titel geeft het al aan staat de samenwerking centraal. Voor ieder stuk vroeg Mariën een andere collega om samen een stuk te maken. In opener ‘Breaking The Barriers / Revealing The Unknown’ is dat zijn landgenoot Astoreth, ofwel Peter Verwimp die naar eigen zeggen een sjamanistisch perspectief hanteert in zijn drone-muziek. En ja wat we hier horen zou goed kunnen passen in een sjamanistisch ritueel. De golvende, duistere basklanken spoelen in een gestage regelmaat over ons heen. Op ‘Within the Unintended’ horen we Mariën met Gert De Meester, die het heel wat spannender alias Distant Fires Burning heeft aangenomen. Van oorsprong bassist heeft hij zich de laatste jaren eveneens de elektronica eigen gemaakt. Maar hier horen we met name die basklanken, als ankers in een zee van licht geluid. Het viel ons bij ‘Aftermath’ reeds op dat bij Stratosphere regelmatig de zon doorbreekt in zijn geluidssculpturen en hier zijn we er dus eveneens getuige van. Op ‘Erratic Flow’ horen we hem samen met collega gitarist Aidan Baker die inmiddels een zeer uitgebreide discografie op zijn naam heeft staan. De twee weven hier een aantrekkelijk klanktapijt rondom een stevige, aanzwellende ritmische pulse.
Het relatief korte ‘La Vallée de la Somme’ betekent, mede door gastmuzikant Georgeson, wie erachter schuilgaat blijft onbekend, een stijlbreuk. We horen bijna romantisch pianospel, leunend tegen Stratosphere’s klanknevels. De eerder genoemde zon schijnt hier op volle kracht. Op ‘Thrive’ staat een ritmisch pulserende klank centraal, Misantronics ofwel Serge Timmers is hier te gast. Zijn naam eer aandoend brengt deze Antwerpenaar hier weer de duisternis naar binnen. Met Hellmut Neidhardt, die het simpele N hanteert als alias nam Mariën het indrukwekkende ‘Lesum’ op. Dit rijkgeschakeerde en sfeervolle nummer vormt zonder meer één van de hoogtepunten van dit album. Op ‘Core’ is het de beurt aan zijn vriend Dirk Serries, de man waarmee hij eerder ‘In A Place Of Mutual Understanding’ maakte. Een doorwrocht stuk waarin we de handtekening van de beide gitaristen duidelijk aantreffen. De enige vrouw op het album is Karen Willems, met deze drummer nam Mariën het krachtige en energieke ‘Desolation’ op. Vooral de muzikale maalstroom die het duo hier creëert maakt indruk Tot slot is er het ultrakorte ‘Until We meet again, Black Narcissus’ waaraan Jesse Massant, de bassist van het metal duo Black Narcissus meewerkte.
Al met al een zeer kleurrijk album met een veelvoud aan invloeden die door Mariën echter op prachtige wijze aanvullend zijn aan zijn eigen ideeën. Want dat is het knappe aan dit album, ondanks alle gasten die mede hun stempel op dit album hebben gedrukt, is het toch een eenheid gebleven en horen we het geliefde geluid van Stratosphere telkens terug.
Het album is te beluisteren en te koop via Bandcamp: