Achter de naam AES Dana gaat de Franse componist en geluidskunstenaar Vincent Villuis schuil. Als mede eigenaar van Ultimae is het geen wonder dat zijn werk, inmiddels reeds een aardig oeuvre, hier verschijnt, met als laatste wapenfeit het eind vorig jaar opnieuw uitgebrachte ‘Pollen’. Van huis uit is Villuis bassist en zanger met een achtergrond in de coldwave en industrial. Enige jaren geleden schakelde hij echter over op elektronische muziek, met ‘Season 5’ als eerste proeve van bekwaamheid in 2002.

‘Pollen’ is Frans voor stuifmeel, we zien het op de omslag, we zien het op de mooie, stemmige foto’s in het bijbehorende boekje en we horen het in de muziek. Ja, werkelijk waar. ‘Pollen’, dat Villuis reeds eerder in 2012 uitbracht en dat hij nu opnieuw heeft geredigeerd en dat nu verschijnt als Cd, LP en download, klinkt als stuifmeel dat wegwaait in de wind. De grondslag van de tien stukken zijn veldopnames die Villuis overal en nergens heeft gemaakt en die hij aanvult met zeer sfeervolle elektronicaklanken, al dan niet voorzien van een ritme. in ‘Borderline is die zwaar en slepend, maar niet zo zwaar en slepend als in ‘Conditioned’, althans in het begin met die bas pulses. Gaandeweg tilt het ritme dit stuk echter op, treedt er iets lichts in, gaan de pollen dwarrelen en kunnen wij al evenmin stil blijven zitten. Ook in ‘Tree.Some’ dwarrelt de stuifmeel alle kanten op. Heerlijk aanstekelijk, het ritmische landschap dat AES Dana hier creëert.

In ‘A Carmine Day’ schakelt AES Dana door naar de techno, het aantal beats per minuut ligt hier duidelijk hoger. Villuis’ muzikale voorkeuren zijn inmiddels helder en lopen van ambient, via downtempo naar de meer creatievere vormen van techno. Alleszins dansbaar, maar thuis ook zeker de moeite van het beluisteren waard. ‘Pollen’ houdt dan ook aardig het midden tussen pop en experimentele elektronica. In ‘101 Clouds’ schaalt AES Dana het ritme weer af en wordt de loomheid afgewisseld met stemmige nevels van klank, waarin het geluid van de zee leidend is. En zoals hij dan het ritme weer naar binnen schuift, inventief. In dit soort, lang uitgesponnen stukken, waarin diverse sferen elkaar raken, is AES Dana op zijn best.

In ‘Riven’ en ‘The Meeting Point’ horen we Villuis naast met elektronica ook in de weer met zijn  basgitaar, iets wat zeker bijdraagt aan de wat duistere sfeer in deze stukken. ‘Riven’ springt er daarbij uit, de breed uitgesponnen, bijna filmische muziek vormt zonder meer één van de hoogtepunten van het album. Bijzonder is ook de afsluiter ‘Low Tide Explorations’. Op prachtige wijze worden hier de veldopnames – we horen de vogels – verrijkt met elektronische klanken en  verontrustend gekraak, tot ook hier het ritme weer bezit neemt van de muziek en we het stuifmeel nog één keer zien dwarrelen.

‘Pollen’ is te beluisteren en te koop via Bandcamp: