Niklas Adam – Undulate (CD Recensie)

De in Oslo wonende Deen Niklas Adam werkt in het brede veld van muzikale installaties en performances. De muziek op zijn debuutalbum voor het Noorse SOFA Records, ‘Undulate’ past perfect in die lijn. De twee stukken die het album telt zijn een soort van muzikale sculpturen, weerbarstig, speels en onmogelijk in een hokje te plaatsten. Hedendaags gecomponeerde muziek, experimentele elektronica en beeldende kunst raken hier op bijzondere wijze in elkaar verstrengeld.

‘Gestures, Percussion solo, Jungle’, het is precies wat we krijgen in dit enigmatische eerste stuk. Een vreemde opeenvolging van losse invallen, van elkaar gescheiden door stiltes. Het zijn leuke, aangename geluiden, die we soms kunnen herleiden tot die percussie die we in de titel tegenkomen, soms tot elektronica, zoals de sinusgolven die Adam inzet. En dat alles in een vrolijke mix, waarin aanvankelijk totaal geen lijn valt te ontdekken. Iets dat overigens op geen enkele wijze stoort. Het is net alsof je door een zaal van een museum met moderne kunst loopt, waar de kunstwerken in principe ook niets met elkaar gemeen hebben, behalve dan dat ze in diezelfde zaal hangen. Gaandeweg ontstaat er iets meer structuur, kun je met veel goede wil iets onderscheiden dat je melodisch zou kunnen noemen, is er soms sprake van een vaag ritme. Maar voorop staan die vreemde geluiden, waarbij je Adam gerust innovatief kunt noemen. Hoe onnavolgbaar hij soms ook te werk gaat, hij weet te boeien.

‘Other Solutions and Mimicking Object A’ heeft meer structuur. Het heeft iets van een vreemdsoortige dialoog waarin een taal wordt gesproken bestaande uit bliebjes en plopjes. Daardoorheen vlecht Adam een keur aan andere geluiden, dagelijkse geluiden die we normaal gesproken niet met muziek associëren. Een al even creatieve als bizarre klanksculptuur. Zeker als die bliebjes en plopjes wel heel erg de science fiction richting opschuiven. Het lijkt wel een dialoog tussen de Star Wars robots C-3PO en  R2-D2, maar dan met een glaasje te veel op! Verderop werkt Adam met harmonische klanken, het heeft veel weg van een orgel, gelardeerd met piepjes die lijken te horen bij het knijpen in plastic beestjes.

Een bizar maar evengoed verfrissend album. SOFA Records zei geen moment te twijfelen toen ze de eerste opnames hoorden, we geven ze geen ongelijk.

Beluister hier een fragment van ‘Other Solutions and Mimicking Object A’ :