Hannya White – Who Put the Flowers in the Garden (Cassette Recensie)

Wie is Hannya White? Staaltape bracht een cassette van haar uit onder de titel ‘Who Put the Flowers in the Garden’, maar geeft verder geen informatie over deze dame. Een verdere zoektocht op internet levert ook niet veel meer op dan dat ze afkomstig is uit Londen. Dit album lijkt haar eerste officiële, naast dat er het één en ander op Soundcloud staat.

Veel uitmaken doet het natuurlijk niet, want uiteindelijk gaat het om de muziek die Staaltape op deze cassette, daar is het label in gespecialiseerd al brengen ze de muziek ook als download uit, uitbracht. En die is vreemd genoeg om interessant te zijn. Sterker nog, White tast duchtig de grenzen van het begrip muziek af, met haar voorkeur voor noise en geluiden die veel weghebben van een wegscheurende motor en een gierende kettingzaag. Een enigszins ritmisch spervuur klinkt er aan het begin, waar die motor doorheen scheurt. Opvallend daarbij is bovendien dat de muziek op totaal onverwachte momenten stil valt, alsof er bij de montage in de studio iets niet helemaal goed gegaan is. Na bijna drie minuten horen we ineens slagwerk, waar vrij snel een irritante drone doorheen wordt geweven en er klinkt een stem, dat moet White zelf zijn, die de interactie aangaat met het ritmische slagwerk en de redelijk pregnant klinkende  elektronica. Ondanks dat de twee zijden van deze cassette niet verder in stukken zijn onderverdeeld, krijg de muziek ruim over de helft van de eerste kant wederom een wat ander karakter. We horen intieme gitaarklanken, White’s stem, wat ondefinieerbaar gefreubel in de marge en tot slot weer slagwerk. Een ietwat vreemd, maar zeker intrigerend geluidscollage.

Op de tweede kant dompelt White ons onder in een onregelmatig ritme, afgewisseld met een breed scala aan muzikale afleidingsmanoeuvres, wat het geheel totaal ongrijpbaar en heerlijk spannend maakt. Na ruim zes minuten belanden we ook nu weer in andere sferen. Ruis, fragmenten klassieke muziek, noise, het is net of White een zender aan het zoeken is op haar radio. En weer schakelen we door, nu naar een relatief homogeen, loom ritmische passage, White horen we erdoor heen praten. Een opvallend einde van een bijzonder spannend debuut.

Van beide kanten van de cassette is een fragment te beluisteren via Bandcamp. Cassette en download zijn hier ook te koop: