Tomás Cabado & Christoph Schiller – Unconscious Collections (CD Recensie)

Een paar weken geleden kwam hier het bij Another Timbre verschenen ‘Hyazo’ aan bod, een album van Cyril Bondi, Pierre-Yves Martel en Christoph Schiller. Daarbij besteedde ik toen ook aandacht aan de vage grenzen tussen gecomponeerd en geïmproviseerd. Bij dat verhaal had ik ook ‘Unconscious Collections’ kunnen betrekken dat bij hetzelfde label verscheen met composities van Tomás Cabado en van Schiller en een gezamenlijke improvisatie.

De opnames van dit album werden gemaakt in juni 2019 tijdens een bezoek van drie weken dat de Argentijnse componist en gitarist aan Zwitserland bracht, waarbij hij onder andere Basel aandeed, de woonplaats van Schiller. En hoe gaat zoiets dan? We laten Cabado aan het woord: ” I proposed to Christoph that we should record together. ..The first thing that excited me about playing with Christoph was the timbral palette of his instrument, the spinet. After a few years of exclusively using electric guitar, I was playing acoustic guitar with steel strings, and the combination seemed nice. But a second interest was to see what happened with the idea of preparations, of which Christoph uses many. Today it’s very common to use preparations – objects to modify the sound or the execution of the instrument – but I had begun to use those objects more because of my affinity for the objects in themselves rather than for their acoustic capabilities.”

Eerst maar eens samen improviseren en zien of die werelden bij elkaar komen. En dat gaat letterlijk spelenderwijs, luisterend naar elkaar en elkaars klankwereld, zoeken naar associaties, zoeken naar wat past. En aangezien, we zijn het inmiddels gewend, ook hier de spinet en de gitaar vrijwel nooit traditioneel klinken en de twee musici naast deze instrumenten met allerhande huis-, tuin-  en keukenobjecten werken, ontstaat er een wonderlijke klankwereld. Van Schiller spelen de twee een deel van ‘Schachtel’. Er is nu iets meer sprake van harmonie en onderlinge samenhang, al heeft ook dit stuk een redelijk terloops karakter. Een boeiend element is het gebruik van subtiele veldopnames in dit stuk.

Het stuk van Cabado, ter plekke bij Schiller thuis gecomponeerd, heet ‘Basel Species’. Bij beluistering denk je aan de woorden hierboven over het samenvallen van de klank van de metalen snaren op Cabado’s gitaar en die van Schillers spinet. En ja, het ligt prachtig in elkaars verlengde, samen bouwen ze aan een geheel, waarbij de onderliggende delen lang niet altijd meer herkenbaar zijn.

Delen van dit album zijn te beluisteren via Bandcamp. Het album is hier ook te koop of rechtstreeks via Another Timbre: