Jon Wesseltoft & Balazs Pandi – Tereng / Tongues Of Mount Meru – The Hex of Light (LP Recensie)

Vorig jaar bracht het in Amsterdam gevestigde Moving Furniture Records een album uit van Jon Wesseltoft samen met Balasz Pandi, getiteld ‘Tereng’. Wegens tijdgebrek kwam dit album hier niet aan bod. Eerder dit jaar verscheen bij hetzelfde label een tweede album van Wesseltoft, nu samen met Lasse Marhaug, een duo dat werkt on de naam Tongues Of Mount Meru. ‘The Hex of Light’ noemden ze hun LP. Alle reden om beiden hier nu alsnog voor het voetlicht te brengen.

De Noor Wesseltoft heeft in het afgelopen decennium een plek verworven binnen de experimentele muziek, middels projecten als The Deathtrip, Beta Minus Boogie Fat, Thorns, Cock of Corpse en het hierboven genoemde Tongues of Mount Meru en middels samenwerkingen met musici als Okkyung Lee, C. Spencer Yeh, Anla Courtis, Maja S.K. Ratkje en de hier genoemde Pandi en Marhaug. Zijn eerste voorkeur ligt daarbij in de elektronica maar ook akoestische instrumenten schuwt hij niet. 

De twee stukken op ‘Tereng’, de twee kanten van de LP: ‘Soft Close-Up’ en ‘Refrections’, zijn beiden spannende, enerverende improvisaties, opgenomen in Oslo in augustus 2017. In de eerste horen we allereerst Wesseltoft met golvende, machine-achtige elektronische klanken terwijl Pandi op de achtergrond de bekkens beroert en later zijn trommels. Dat blijkt een constante tijdens dit stuk: Wesseltoft produceert ingenieuze golven en drones met zijn elektronica, die slechts langzaam veranderen en verkleuren, Pandi sluit daar soms bij aan met zijn slagwerk, maar gaat er ook regelmatig dwars tegenin, waarbij met name dit laatste natuurlijk spanning verhogend werkt. Sputterend komt ‘Refrections’ op gang. Golven intrigerende noise produceert Wesseltoft, die langzaamaan steeds rijker worden van klank. Verder een soort knipperlicht van geluid en Pandi’s slagwerk dat fungeert als een soort van anti-ritme. Gaat het er in het begin nog redelijk beheerst aan toe, gaandeweg wordt de muziek steeds heftiger en intenser, waarbij de twee elkaar opzwepen tot grote hoogte. Mooi is daarbij het abrupte einde, midden in de climax. 

Tongues Of Mount Meru, het duo dat Wesseltoft vormt met Lasse Marhaug, bestaat sinds 2008 en ook de opnames voor dit ‘The Hex of Light’ zijn al wat ouder, ze stammen uit 2013. En ook hier vinden we weer twee stukken: ‘Follage’ en ‘Affinity Birds’. Maar daar houdt iedere vergelijking met ‘Tereng’ mee op. Om een beeld te krijgen van dit album kun je letterlijk de hoes als uitgangspunt nemen. In beide stukken zijn de klanken die dit duo produceert volledig met elkaar verweven, tot een veelkleurige maar zeer massief samengebalde drone, waarbij met geen mogelijkheid is te bepalen wie nu precies welk geluid maakt. Opvallend is ook dat beide stukken in wezen geen begin en geen einde kennen, we horen louter die constante, verdichte stroom, die vrijwel niet van karakter verandert, een bijzondere en overweldigende ervaring. 

Beide albums zijn te beluisteren en te koop via Bandcamp: