Angharad Davies, Klaus Lang & Anton Lukoszevieze – Unfurling / Arrias-Davies-Ullén – Crystalline / Polwechsel & Klaus Lang – Unseen (CD Recensie)

Ondanks dat violiste Angharad Davies en organist Klaus Lang zich in dezelfde muzikale werelden bewegen – die van de hedendaags gecomponeerde muziek en de daaraan verwante vormen van improvisatie – maakten zij nooit eerder een gezamenlijk album. Het bij Another Timbre verschenen ‘Unfurling’ is hun debuut. Verder hier aandacht voor ander werk van zowel Davies – ‘Crystalline’ opgenomen samen met Lisa Ullén en Johan Arrias – en Lang – ‘Unseen’, samen met Polwechsel.

De uit Wales afkomstige Angharad Davies kreeg de muziek met de paplepel ingegoten, haar vader speelde trompet en haar broer Rhodri, waar ze ook regelmatig mee samenwerkt, speelt harp. Angharad studeerde aan het Royal Northern College of Music en vervolgens viool bij Charles-Andre Linale in Düsseldorf en Howard Davis in London en is inmiddels uitgegroeid tot een belangrijke stem in de experimentele muziek. Datzelfde geldt voor de Oostenrijkse componist en organist Klaus Lang die studeerde aan de Musikhochschule Graz bij Hermann Markus Preßl, Beat Furrer en Younghi Pagh Paan. Op ‘Unfurling voor het eerst dus samen te horen (Lang op harmonium). De derde musicus die we hier horen is cellist en artistiek leider van Apartment House, Anton Lukoszevieze. En ook met hem speelde Lang nooit eerder, iets dat zeker niet geldt voor Davies.

Lang blijkt een meester in het creëren van wolken geluid, harmonium en orgel lenen zich hier natuurlijk uitstekend voor. Donkere, ietwat melancholieke wolken waar Lukoszevieze over het algemeen aansluiting bij zoekt, terwijl Davies er met lichte toon spannende variaties in aanbrengt. Zuivere harmonie op die momenten, wat dit ‘Unfurling’, ruim 50 minuten improvisatie, tot een bijzonder contemplatief klanklandschap maakt. En dat de drie musici zo nu en dan van dit pad afwijken, komt dit album alleen maar ten goede.

We horen Davies eveneens in het trio rond de Zweedse klarinettist en altsaxofonist Johan Arrias, met verder pianiste Lisa Ullén. ‘Crystalline’ verscheen onlangs bij Arrias’ label Ausculto Fonogram. Opwindende, maar ook wat bevreemdende klanken in opener ‘Undercurrent’. Wat vooral opvalt is de wijze waarop de klanken van de drie instrumenten met elkaar samenvallen, met name doordat Ullén nogal eens rechtstreeks de snaren van de piano aanspreekt. Een hoge, ijle drone kleurt het tweede deel. In Davies’ ‘Rydal Mount’ is de afwisseling groter en valt het bescheiden gebruik van noise op. In de twee delen ‘Rituals’, composities van Arrias, loopt de spanning verder op. Arrias en Davies trekken hier lange, bijzonder ijle lijnen terwijl Ullén op de achtergrond accenten legt middels spaarzaam pianospel. Aansluitend klinken nog twee improvisaties, ‘Etude’ en ‘Coda’, waarin het samen op zoek gaan naar klank centraal staat.

In de ongeveer twintig jaar dat Polwechsel nu bestaat is het kwartet uitgegroeid tot een begrip in de wereld van het soort muziek waar we het hier over hebben en die balanceert op de grens van gecomponeerd en geïmproviseerd. Cellist Michael Moser, bassist Werner Dafeldecker en de percussionisten Burkhard Beins en Martin Brandlmayr behoeven dan ook eigenlijk geen introductie meer. Voor het bij ezz-thetics verschenen ‘Unseen’ werkten ze samen met Lang en met het orgel van de Stiftskirche St. Lambrecht in Oostenrijk. Lang’s ‘Easter Wings’ is een waar klankfeest, het begint en eindigt met een speelse mix van overwegend hoge noten, waarbij volstrekt onduidelijk blijft wie nu precies wat aan het doen is. In de middenpartij  overheerst de zwaarte, krijgen we drone-achtige golven van klank, met een grote rol voor het orgel, soms doorsneden door helder klinkend slagwerk. Zeker op zulke momenten valt de geweldige akoestiek op, waarin de klanken prachtig hun weg vinden. ‘No sal cora-m ful endormitz’, dat zoveel betekent als ‘ik weet niets als ik slaap’ is een stuk van Moser gebaseerd op een oud Frans lied van de troubadour Guilhem de Poiteau. En ja, de snel verspringende, unisono gespeelde akkoorden doen wel wat denken aan zo’n middeleeuws lied. Als derde stuk klinkt hier ‘Redeem’ van Dafeldecker, een dikke modderstroom van zware, vrij duistere noise. Het knarst en kraakt aan alle kanten tot hieruit, middels het orgel, een onweerswolk aan geluid opstijgt en het geheel een bijna religieuze allure krijgt.

Beluister hier een fragment van ‘Unfurling’. Het album is hier te koop of rechtstreeks bij Another Timbre:

Beluister via Bandcamp ook Crystalline. Het album is hier ook te koop: