Eerder betoonde ik mij enthousiast over ‘Hoe dan’, het tweede album van Roos Blufpand. Muzikaal een mooi album, maar wat me vooral trof was de openheid en kwetsbaarheid van deze zangeres en de wijze waarop ze in de wereld staat, de vragen stellend die ons allen bezig houden, maar waar we niet altijd goed raad mee weten. Op haar derde album dat begin dit jaar verscheen, ‘Kleed me uit’, gaat Blufpand verder op de ingeslagen weg.
Op zoek naar de betere ambient en aanverwante elektronica? Dan kunt u niet om het Franse Ultimae heen. Enige keren per jaar brengt dit label grensverleggende albums uit die niet alleen bijzonder mooi klinken, maar er ook nog eens zeer stijlvol uitzien. We zetten hier drie recente op een rij: Connect.Ohm met ‘9980’, Master Margherita met ‘Border 50’ en Matin Nonstatic met ‘Ligand Remixes’. Laat u verrassen.
Het uitvoeren van een compositie is te zien als een communicatieproces. De componist uit zich middels zijn compositie, de uitvoerder reageert hierop middels zijn uitvoering. En hoe zeer de componist de uitvoerder ook probeert te sturen – en sommige componisten gaan hier bijzonder ver in – het blijft altijd een samenspel. Natuurlijk kun je met dit gegeven ook spelen, zoals componist Bruno Duplant en pianist / componist Reinier van Houdt doen bij ‘Lettres et Replis’, verschenen bij Elsewhere.
De invloed van de Franse componist Olivier Messiaen op de hedendaagse muziek is nog immer zeer groot. Hij wordt dan ook nog volop gespeeld en opgenomen. Onlangs bracht Apartment House een nieuwe opname uit van ‘Quatuor pour la fin du temps’, legde Martin Helmchen het inmense werk voor piano solo ‘Vingt regards sur l’enfant-Jésus’ vast op Cd en boog Alexander Soares zich over twee kleinere stukken: ‘La Fauvette Passerinette’ en de ‘Prélude’. Tijd voor Messiaen dus.
De componist Ysang Yun kwam hier eerder ter sprake. In januari van dit jaar besteedde ik aandacht aan het bij Pentatone verschenen ‘Sunrise Falling’ met werk voor viool en cello. Inmiddels ligt er een album met kamermuziek, verschenen bij Capriccio. Tijd dus om weer eens bij deze bijzondere componist stil te staan.
Emerge is het alias van de in Augsburg residerende Sascha Stadlmeier, eigenaar van het grensverleggende Attenuation Circuit waarop in een schrikbarend hoog tempo bijzondere elektronica verschijnt, van een keur aan artiesten en van hemzelf. Een belangrijk deel van die releases wordt alleen digitaal uitgebracht, een klein deel ook fysiek. Onlangs verschenen ‘Materia’ van Emerge zelf en ‘Modulus of Resilience’ van het trio Cao / Keller Siedl.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
De Bosche schilder Jheronimus Bosch blijft eeuwen na zijn dood tot de verbeelding spreken en kunstenaars inspireren. Zo noemde de Noorse zangeres en pianiste Susanna Karolina Wallumrød een paar maanden geleden haar nieuwe studio album ‘Garden of Earthly Delights’ naar Bosch’ schilderij de ‘Tuin der Lusten’, te zien het Madrileense Prado, en is haar begeleidingsband vernoemd naar de Lieve Vrouwe Broederschap waar Bosch deel van uitmaakte.
De Finse componiste Kaija Saariaho is de afgelopen jaren doorgedrongen tot de voorhoede van de hedendaagse componisten. Verwonderlijk is dat niet: als geen ander weet zij immers sfeer te vertalen in muziek, getuigen ook de drie zeer verschillende stukken die Ondine verzamelde op een recent album: ‘True Fire’, ‘Trans’ en ‘Ciel d’hiver’. De twee laatsten waren ook al te horen tijdens het Zaterdagmatinee, ‘True Fire’ moet zijn Nederlandse première nog gaan krijgen.
Alfred Schnittke behoorde tot die groep componisten die een belangrijk deel van hun carrière doorbrachten onder de Sovjet dictatuur, altijd lopend op het slappe koord. Altijd op zijn hoede voor de censuur zocht ook hij continu naar mogelijkheden om zijn eigen weg te kunnen gaan en tegelijkertijd niet te veel in de problemen te komen. Het leidde tot een magistraal oeuvre. Zijn sonates voor cello en piano werden onlangs weer eens uitgebracht. Nu door Viviane Spanoghe en Jan Michiels bij ET’CETERA Records.