Het derde album van celliste Clarice Jensen, het bij FatCat Records verschenen ‘The Experience of Repetition as Death’ – de titel ontleende ze aan een regel uit een gedicht van Adrienne Rich – is een zeer persoonlijke geworden, waarin Jensen stil staat bij een basisprincipe in het leven: de herhaling van gebeurtenissen, gevoelens en herinneringen. Ze goot het in vijf indrukwekkende stukken.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
De componist Benoît Menut toont het ons op de hoes van zijn nieuwe album: ‘L’Oiseau’ een sculptuur van de kunstenaar Nicolas “Nito” Dariel. Dat en de gedichten van Dominique Lambert en Aimé Césaire inspireerde hem tot zijn cyclus ‘Les Îles’, op cd gezet door Harmonia Mundi. We gaan mee op reis, met als vertrekpunt de punt van Bretagne, over de zee van Iroise en de Atlantische Oceaan tot aan het Caribisch gebied en uiteindelijk weer terug naar Frankrijk
De relatie tussen de Franse componist David Achenberg en het Quatuor Tana is hecht. Zij speelden niet alleen in 2011 diens eerste twee strijkkwartetten, Achenberg droeg er daarna nog twee aan hen op, zijn derde in 2013 en zijn vierde, bijgenaamd ‘Bleu Ébène’, in 2017. Onlangs verschenen ze alle vier op Cd bij Paraty onder die titel: ‘Bleu Ébène’.
Onder de naam ‘Rollator Series’ brengt het in Augsburg zetelende Attenuation Circuit noise uit, gecureerd door ORiFiCE. De laatste uitgave in deze serie is van het Japanse duo ASTRO, bestaande uit Hiroshi Hasegawa op de modulaire synthesizer en Rohco, het alias van Hiroko Hasegawa, op elektrische viool en elektronica. ‘Vermillion Gate’ heet het album met slechts drie stukken.
Het portret dat Kairos Music onder de titel ‘NowState’ uitbracht biedt een mooie inzage in het werk van de Portugese componist Gonçalo Gato. In Londen, waar hij sinds 2011 woont, is hij zich vooral bezig gaan houden met het componeren op basis van algoritmes, zowel in de rol van wetenschapper als in die van componist. Het kleurt de stukken op dit album, die vrijwel allemaal uit deze tijd stammen.
Een paar weken geleden kwam hier het bij Another Timbre verschenen ‘Hyazo’ aan bod, een album van Cyril Bondi, Pierre-Yves Martel en Christoph Schiller. Daarbij besteedde ik toen ook aandacht aan de vage grenzen tussen gecomponeerd en geïmproviseerd. Bij dat verhaal had ik ook ‘Unconscious Collections’ kunnen betrekken dat bij hetzelfde label verscheen met composities van Tomás Cabado en van Schiller en een gezamenlijke improvisatie.
In de jaren ’50 en ’60 van de vorige eeuw maakte de tango een ware revival door in het land van oorsprong: Argentinië. Onder de benaming ’tango nuevo’. Opvallend is daarbij dat deze stijl altijd direct gekoppeld wordt aan één man, Astor Piazzolla. Onterecht, want hoe groot zijn rol ook geweest is, hij was beslist niet de enige. Het Brusselse kwintet Sonico vult met een tweede album met muziek van Eduardo Rovira, ‘Inédito e Inconcluso’ dan ook een leemte.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
De oprichter van Pharmafabrik, de Sloveen Simon Šerc, brengt naast werk van gelijkgestemde musici ook met enige regelmaat werk van zichzelf uit op dit onvolprezen label. Werk waarin hij zich nogal eens laat inspireren door de natuur. In ‘Biodukt’, dat hij samen met Martina Testen maakte, trok hij zich letterlijk terug in het bos en voor ‘CMBR’ richtte hij zijn blik naar boven, naar het heelal.