Eind vorig jaar lanceerde Lawrence English op zijn label Room40 een tweetal nieuwe albums. De eerste betreft het project Pinkcourtesyphone van de uit Los Angelos afkomstige Richard Chartier, hij bracht het album ‘Indelicate Slices’ uit. De tweede uitgave betreft het album ‘The Collection’ van de Milanees Nicola Ratti.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Opera Vlaanderen, Antwerpen – 27 maart 2018
Als het gaat om ‘Parsifal’, de laatste opera van Richard Wagner die in 1882 in zijn splinternieuwe Festspielhaus in Bayreuth in première ging, nog geen jaar voor zijn dood, heeft de Opera Vlaanderen een naam hoog te houden. In 1914 bracht de opera van Antwerpen als één van de eerste operahuizen buiten Bayreuth het stuk op de planken – Wagner had via testament laten vastleggen dat dit de eerste dertig jaar na zijn dood niet mocht – en tussen 1926 en 1989 werd het stuk ieder jaar uitgevoerd rond Goede Vrijdag. Maar aan alles komt een eind en pas weer in 2013, ter gelegenheid van Wagner’s 200ste geboortedag waagde men zich wederom aan dit stuk, nu in regie van Tatjana Gürbaca. Deze versie wordt nu met een nieuwe bezetting hernomen.
Paradox, Tilburg – 16 maart 2018 Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Meervaart, Amsterdam – 25 maart 2018 – Opera Forward Festival
Het Opera Forward festival, een initiatief van de Nationale Opera biedt operaliefhebbers de kans om in korte tijd meerdere hedendaagse opera’s te zien. We schreven dan ook reeds over de uitvoeringen van ‘Avventure di Anima e di Corpo’ en ‘Das Floss der Medusa’. Bijzonder is ook de double bill waarin ‘Trouble in Tahiti’ van Leonard Bernstein, gecomponeerd in 1951, wordt gekoppeld aan ‘Clemency’ van James McMillan, dat in 2011 in première ging. Een mooie en interessante keuze van de Amerikaanse regisseur Ted Huffman.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Nationale Opera, Amsterdam – 23 maart 2018 – Opera Forward Festival
De Duitse componist Hans Werner Henze, overleden in 2012, behoort tot het type kunstenaars dat zich duidelijk uitsprak over maatschappelijke thema’s en werkte vanuit een politieke stellingname. In 1953 verliet hij de Duitse Bondsrepubliek omdat hij het niet eens was met de wijze waarop het toenmalige Duitsland zich tot zijn naziverleden verhield en in zijn nieuwe vaderland Italië wendde hij zich steeds meer tot het communisme. Zijn oratorium ’Das Floss der Medusa’ uit 1969 past naadloos in deze ontwikkeling, werd door Henze zelfs opgedragen aan de in 1967 vermoorde Che Guevara.