Weinig musici hebben een zo grote invloed gehad op de ontwikkeling van de experimentele elektronische muziek als de in 2015 overleden Dieter Moebius. Hij was samen met Conrad Schnitzler en Hans-Joachim Roedelius de oprichter van het befaamde Kluster / Cluster en werkte samen met zo goed als iedereen die er in de jaren ’70 toe deed in die krachtige, aan Krautrock verwante elektronische scene.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Het is een bijzonder concert dat pianoconcert voor de linkerhand van Walter Marchetti, met name vanwege de instructies die hij de pianist, in dit geval Reinier van Houdt, geeft: de pianist moet een zwarte paraplu, opengeklapt, met zijn linkerhand boven zijn hoofd houden gedurende het gehele concert. En dus met zijn rechterhand spelen. Verder moet het concert langzaam gespeeld worden om zoals Marchetti het zelf uitdrukt “een gevoel van onbeweeglijkheid te verlenen”.
Concertgebouw, Amsterdam (Zaterdagmatinee) – 3 juni 2017
De 70ste editie van het Holland Festival is vanmiddag begonnen met een meer dan overweldigende concertante uitvoering van de opera ‘Babylon’ van de Duitse componist Jörg Widmann. Het Radio Filharmonisch Orkest, Het Groot Omroepkoor, het Nederlands Kamerkoor en de solisten, allen onder leiding van Markus Stenz, overtroffen deze middag zichzelf en maakte deze uitvoering tot een gebeurtenis die ongetwijfeld de annalen in zal gaan als één van de hoogtepunten van dit festival. En dat is allesbehalve een geringe prestatie gezien de bijna onmogelijke eisen die Widmann aan musici en solisten stelt in dit meesterwerk uit 2012.
Bimhuis, Amsterdam – 2 juni 2017
MAZE is zonder meer één van de meest bijzondere ensembles binnen het Nederlandse speelveld. Niet alleen hebben alle leden van deze zeskoppige groep hun eigen succesvolle (solo) carrières, waarbij het een wonder is dat ze überhaupt tijd vinden om samen te spelen, ze onderscheiden zich ook nog eens door het nadrukkelijk opzoeken van de grenzen van de hedendaagse gecomponeerde muziek. De vier stukken die vanavond in het Bimhuis worden uitgevoerd passen wat dat betreft uitstekend bij wat we van MAZE gewend zijn.
(meer…)
Bimhuis, Amsterdam – 1 juni 2017 Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
De drie zangeressen Laura Polence, Una Bergin en Laurien Schreuder die samen Snowapple vormen kwamen hier al eens eerder voorbij. Toen met hun album ‘Illusion’. Inmiddels ligt er echter al weer enige maanden een opvolger op het stapeltje ‘nog te bespreken’. Met elf nieuwe stukken die als gemeenschappelijk thema reizen hebben is ‘Tracks’ een waardige opvolger.
Van de Australische componist en pianist Anthony Pateras verschenen onlangs twee albums bij het in Berlijn gevestigde Immediata. Het eerste solo album in 10 jaar als pianist, ‘Blood Streched Out’ bevat slechts twee stukken: het titelstuk ‘Blood Streched Out’ van bijna 44 minuten en ‘Chronochromatics’ van ruimt 35 minuten. Op ‘Beauty Will Be Amnesiac Or Will Not Be At All’ vinden we aansluitend het uit vier delen gelijknamige stuk voor percussie sextet en 6-kanaals elektronica. Hier uitgevoerd door Pateras, Jérôme Noetinger en Synergy Percussion.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
‘Textile’ heet het album van de Litouwse componiste Egidija Medekšaitė, geboren in 1979. En die titel is niet zo maar gekozen. Want naast compositie studeerde Medekšaitė tevens textiel design. Die verbinding zit overigens niet alleen in de titel van dit album maar ook in de structuur van haar composities, die vaak opgebouwd zijn uit patronen, net zoals dat het geval is met een geweven stuk textiel. Zelf zegt ze dan ook dat eigenlijk al haar stukken de naam ‘Textile’ mee zouden kunnen krijgen.