Olivia Block is het type componiste, musicus dat zich niet laat vastpinnen op één discipline. Ze componeert volledig uitgeschreven partituren maar evengoed fragmentarischer materiaal, ze speelt piano en orgel, is actief als improvisator en maakt stukken voor elektronica in de studio. Kortom een muzikale duizendpoot die iedere keer weer weet te verrassen. Nu weer met een titelloos album voor Another Timbre met daarop drie stukken, uitgevoerd door Block zelf, die slechts voorzien werden van een nummer.
Als motivatie geeft de uit Texas afkomstige, maar in Chicago woonachtige Block in een interview op de website van Another Timbre als reden: “In contrast to most of my recordings, these pieces are relatively unedited. I recorded them live at Electrical Audio studio here in Chicago, only adding a slight amount of post-production detail. Most of the extra production intervention happens during the performance with a micro-cassette recorder, played back inside the piano. So the lack of title reflects the fact that the suite is more direct, and in a sense, bare, of layers or extra elements. It’s basically just me playing piano and objects. This is the first time I have worked with a co-producer, Adam Sonderberg. Adam initially suggested leaving the title blank and I liked the idea and went with it.”
Dus beginnen we bij ‘I’ met spaarzame aanslagen in het allerhoogste register van de piano, als een voorzichtig begin van een melodie. Een begin dat ze langzamerhand uitbouwt maar dat een terloops, bijna voorzichtig karakter blijft houden. Zoals ze in bovengenoemd interview aangeeft bestaat het stuk zowel uit gecomponeerde delen als uit improvisaties en dat hoor je terug. In ‘II’ horen we een rijkere klankwereld, die van de piano maar ook die van de micro-cassette recorder. Knarsende, ritselende geluiden, alsof er iets beweegt in de wind, worden afgewisseld met donkere aanslagen die Block uitgebreid laat weergalmen. En later lijkt het alsof er knikkers door de kast van de piano rollen, maar dan hevig versterkt. De sfeer in dit tweede stuk doet wat duister aan, opwindend in zijn kleurrijke diversiteit aan geluiden. ‘III’ begint eveneens ingetogen, maar in tegenstelling tot ‘I’ start Blcok hier in het lage register, met galmende aanslagen waarin van alles mee resoneert. Het geeft dit stuk iets spookachtigs en maakt dit stuk tot het meest indringende en bedachtzame van de drie. Meer dan in de twee andere stukken is het verder de klank van het orgel die in dit stuk de toon zet.
De muziek die Block voor dit album opnam, duurt alles bij elkaar ruim een half uur. Dat is kwantitatief niet veel. In die relatief korte tijdspanne schept Block echter een rijke, intrigerende klankwereld vol spanning en onverwachte momenten. Een bijzonder album dus.
Hier is een kort voorproefje van het album te beluisteren: