Diverse locaties, Den Haag – 31 maart 2019
De derde dag van het Rewire Festival, de vermoeidheid laat van zich spreken. De enige remedie daartegen is concerten uitzoeken van musici die je dwingen tot aandacht. Musici die zo intens spelen dat je wel moet luisteren of je nu wilt of niet, die je letterlijk uit je slaap houden. Een aantal slaagt daar deze zondag bijzonder goed in, een paar overigens ook minder goed.
Lucrecia Dalt hoort bij die artiesten die dat van elkaar krijgen, je als luisteraar wakker houden. Ze bewees het op het vorig jaar verschenen ‘Anticlines’, waarover we ook op deze blog positief waren. Maar live is toch altijd weer net een stukje meer. Alessandra Leone die de video zou verzorgen was onverwachts verhinderd en dus stond Dalt er alleen voor. Maar totaal niet gemist die bijdrage van Leone, want de muziek van Dalt is spannend genoeg. De gelaagde, melodische patronen, de duistere klankwolken en de dwarse ritmes geven genoeg stof tot fantaseren en als je dreigt weg te dommelen, zorgt Dalt wel weer voor een fijne dwarsligger. Het is pop wat Dalt maakt, melodische pop, maar dan wel van het intelligente soort waarin muziek, zang en gesproken tekst een bijzondere relatie aangaan.
Sosena Gebre Eyesus weet de luisteraar eveneens aan zich te binden maar dan wel op een totaal andere wijze dan dat Dalt dit doet. Hier regeert de eenvoud. Alles wat Eyesus heeft is haar geloof en de begena, de Ethiopische harp, ook wel David harp genoemd naar de figuur van de Joodse koning die op een soortgelijk instrument speelde. Het is een simpel houten instrument met tien snaren waar je ogenschijnlijk niet al te veel mee kunt. Maar dat weinige blijkt wel meer dan genoeg. Eyesus houdt daarnaast een microfoon tegen de harp aan met een tweeledig doel: ze zingt erdoor en die microfoon zorgt ervoor het geluid van de harp een zeer aangenaam extra laagje gruis krijgt. En zingen doet ze over haar christelijke geloof. Je verstaat er niets van, maar dat maakt niets uit. Je hoort en voelt dat dit belangrijk is aan de intensiteit en breekbaarheid waarmee ze haar teksten zingt. En net als in de oude westerse traditie van kerkzang gebeurt dat zonder enige franje, verstild en op een redelijk monotone wijze. In trance geraak je daarmee vanzelf.
Alex Zhang Hungtai, die een zeer diverse carrière achter de rug heeft met zijn aliassen Dirty Beaches en Last Lizard en daarnaast deel uit maakt van het Love Theme Trio, streeft hetzelfde na, maar slaagt daar minder goed in. Een half uur neemt hij voor een solo op zijn tenorsax vol lang geblazen, in de oude Katholieke kerk resonerende lijnen. Het is mooi gedaan, subtiel en fragiel en ook hier ontbreken dynamische contrasten nagenoeg. Maar waar dat bij Eyesus een voordeel is, is het bij Hungtai eerder een nadeel, zijn spel had wel wat meer kleur en afwisseling mogen hebben. Los daarvan: de man verstaat zijn vak, er zit geen onvertogen noot bij, maar tegelijkertijd is wat hij doet nu niet bijster origineel. Dit hebben we toch echt al eens eerder gehoord.
In de categorie musici die ons wakker houden, horen zeker ook twee acts in de avond. Allereerst het concert van drummer Andrea Belfi en elektronica producer Valerio Tricoli. De twee vinden elkaar hier in een spannende, surrealistische set en vooral Tricoli mag daarbij graag verontrusten en beklemmen met zijn palet aan donkere kleuren en spookachtige klankwolken. Voeg daarbij de ferme, zeer strakke ritmes van Belfi en het plaatje is compleet: een energetische mix van musique concrète, krautrock en vrije improvisatie. Het duo Bill Orcutt – Chris Corsano laat overigens horen dat er altijd nog een overtreffende trap is. Orcutt is hier duidelijk leidend en zoekt op gitaar de grenzen op van het betamelijke in een explosief mengsel van blues, folk, rock, impro en noise. Corsano sluit daarbij aan met tomeloze energie, handen komt hij te kort. Maar dit is nu zo’n concert waarin je aan alles voelt dat het er toe doet. Dit is muziek die de kern raakt, met alle rauwheid, pijn en ongemakken die erbij hoort. Een mooiere afsluiting van deze driedaagse happening is dan ook niet denkbaar.
Beluister en koop via Bandcamp het titelloze album van Sosena Gebre Eyesus:
En Brace Up!van Chris Corsano & Bill Orcutt: