Ensembles voor hedendaags gecomponeerde muziek kenmerken zich nogal eens door hun bijzondere bezetting. Het Engelse The Hermes Ensemble, een kwartet, is daar geen uitzondering op. De combinatie harp, (Anne Denholm), klarinet (Oiver Pashley), contrabas (Marianne Schofield) en stem (de sopraan Heloïse Werner) is immers niet bepaald een voor de  hand liggende. Op het royaal gevulde en bij Delphian Records verschenen ‘Here We Are’, het debuutalbum van dit ensemble, vinden we deze combinatie terug in tien stukken van negen hedendaagse componisten, waarvan er vijf vrouw zijn. Ook op dit vlak lijkt er gelukkig steeds meer evenwicht te komen.

De enige componist van wie er twee stukken op dit album staan is Emily Hall, maar dat betreft dan ook twee uiterst korte liederen, op al even korte gedichten van Marina Tsvetaeva. Ze vormen het perfecte begin en einde van deze fascinerende Cd. Wat volgt is een achttal bijzondere stukken van zeer getalenteerde componisten die door dit opmerkelijke kwartet met zeer veel gevoel worden gebracht. Na ‘I Am Happy Living Simple’ van Hall volgt ‘The Linden Tree’ van Misha Mullov-Abbado, een bijzonder stuk, met name vanwege de wijze waarop ze duidelijke invloeden uit de Renaissance in haar stuk verweeft, maar ook door de combinatie van zang, Werner heeft een werkelijk fantastische stem en instrumentatie. Veel experimenteler is ‘gun gun gun’ van Errollyn Wallen en let daarbij vooral op de spanningsopbouw die deze componiste hier met slechts drie instrumenten bereikt. Opmerkelijk is ook het uit drie delen bestaande ‘We Phoenician Sailors’ van Freya Waley-Cohen. Met name het fijnzinnige middendeel valt op, niet in het minst door de opvallend grote rol voor de harp.

Werner schittert in het heerlijk experimentele ‘Pack of Orders’ van Joel Rust. Half pratend, half zingend worstelt ze zich door vijf gedichten van Aleksei Gastev, meesterlijk ondersteund door de drie instrumentalisten. De muziek van Oliver Leith kwam hier al eens uitgebreid aan bod. Dit ensemble nam ‘Uh huh, Yeah’ op van deze boeiende componist, waarin hij Werner laat spelen met deze drie woorden op een muzikaal patroon op harp waar de traditie duidelijk in doorklinkt. Een inmiddels vrij bekende componiste is Anna Meredith. Schofield maakte van het vrij korte ‘Fin Like a Flower’, een bewerking voor deze bezetting.

Dan volgen nog twee substantiële liederencycli van Josephine Stephenson, ‘Between the War and You’ en Giles Swayne, ‘Chansons dévotes et poissonneuses’. Die eerste is in alles een klassieke cyclus met een prachtig uitgebalanceerd klankpalet, Werners stem omspoelend, terwijl de tweede in alles doet denken aan de Franse muziek van een eeuw geleden, vermengt met cabaret en de traditie van de Franse chansons, een bijzondere cyclus.

Bekijk hier opnames van ‘Chansons dévotes et poissonneuses’ van Giles Swayne: