Componist en uitvoerend musicus Gagi Petrovic is altijd zeer geïnteresseerd geweest in de wisselwerking tussen techniek en muziek. Het bracht hem tot de studie Music & Technology in Utrecht en tot het ontwerpen van zijn eigen instrument GEST, een apparaatje waarmee je via handbewegingen muziek kunt maken. Het is één van de dingen die hij gebruikte voor zijn vorig jaar verschenen album ‘Choosing Freedom’. Daarnaast hier aandacht voor het dubbelalbum ‘Recalcitrance’ dat hij eerder in 2021 maakte met Matthijs Kouw en waarbij ieder een Cd vulde. Beide albums verschenen bij Moving Furniture Records.
In de wereld van de elektronica is Petrovic al lang geen onbekende meer, al beperkt hij zich hier niet toe. Hij heeft opdrachten gekregen van festivals als Gaudeamus, Fringe Festival en Rewire, waar hij ook dit weekend weer te zien en te horen is en componeert muziek voor dans, theater, videokunst en film. Kortom een veelzijdig man. Wat we op ‘Choosing Freedom’ horen is bijzonder gruizige elektronica, het soort geluiden dat je krijgt als de muziek gaat rondzingen. Aan alles hoor je dat het bewegen van de hand over die GEST precair is, het gaat, zo leert het ritmische ‘Scattered Perception’ ons bijvoorbeeld, om nauwkeurig doseren. Wat het album ook bijzonder maakt, is dat Petrovic, door de donkere klankwolken, het effectief inzetten van stilte en die gruizige structuur, spanning in zijn muziek weet te brengen. Vooral in ‘Emotional Manipulation’ is dat het geval, een titel die hij ongetwijfeld nog heeft overgehouden van zijn studie psychologie. Daarnaast heeft dat kale, gruizige ook iets industrieels, alsof je je in een werkplaats bevindt.
Een belangrijke inspiratiebron voor ‘Recalcitrance’ is het werk van de wetenschapsfilosoof Isabelle Sprengers. Zij houdt zich bezig met de wijze waarop overheden omgaan met wetenschap en techniek en de normatieve werking daarvan, denk bijvoorbeeld aan ons kabinet dat zich bij het nemen van maatregelen om Covid-19 beheersbaar te maken, verschuilde achter het RIVM. Dat gaat dus gepaard met regels en normen, iets dat ten koste gaat aan alles wat niet is te standaardiseren of zich niet wil laten standaardiseren. Individuen of zaken die maar al te vaak wordt gezien als een bedreiging van de bestaande orde. De acht composities op dit album, vijf van Petrovic en drie van Kouw, allen gebaseerd op dezelfde set geluiden, zou je goed kunnen zien als uitingen die deze standaardisatie trachten te ontduiken. Petrovic is daarbij voor ons nu herkenbaar, alleen is de muziek op dit album nog heftiger, met name ‘Depressant’ springt eruit, dan op ‘Choosing Freedom’.
Kouw gooit het over een andere boeg en het is fascinerend hoe hij omgaat met hetzelfde materiaal. Ook dit klinkt industrieel, maar vooral in het lange ‘Iradiance’ rekt hij de noten veel verder uit tot gruizige klankwolken, duistere nevels. Heftige muziek, juist door die tot het uiterste doorgetrokken monotomie, die samengebalde energie. De grauwheid neemt nog toe in ‘Remembrance’, het gaat hier volgens mij niet om fijne herinneringen, de metalige duisternis doet het ergste vrezen. Pas in ‘Absorbance komt er wat meer kleur en transparantie in Kouws klankwereld. Een fascinerende schijf.
Beide albums zijn te beluisteren en te koop via Bandcamp: