In het dubbelportret over de Noorse percussionist Ingar Zach, gisteren kwamen hier twee solo albums voorbij, vandaag twee samenwerkingen. Na ‘Mono no Aware’, dat vijf jaar geleden bij Aspen Edities het licht zag, smaakte de samenwerking van Ruben Machtelinckx en Thomas Jillings, die samen Linus vormen, met Nils Økland, Niels van Heertum en Zach naar meer, resulterend in ‘Light as Never’. Ook multi-instrumentalist en landgenoot Kim Myhr trommelde Zach op voor het octet waarmee hij ‘Sympathetic Magic’ opnam voor Hubro Music.
Linus heeft altijd al graag verkeerd in het grensgebied tussen jazz, minimalisme, hedendaagse kamermuziek, folk en vrije improvisatie, een pad waarvan ze ook op dit ‘Ligth as Never’ niet afwijken. Zo horen we in het eerste vrij korte ‘Playful’ zeer nadrukkelijk slagwerk, passend in de experimentele traditie, associeer ik Machtelinckx gepluk aan de snaren met vrije improvisatie, terwijl de hardanger fiddle van Økland ons op het folkpad zet. De blazerspartij van Jillings en Van Heertum in het aansluitende ‘Ostinato’ is dan weer ronduit jazz. Verderop horen we één van die typische dingen van Zach: het oppervlak van de trommel gebruiken om over de wrijven en allerlei voorwerpen over te bewegen. En opvallend is de ritmiek in de stukken, die overigens ook zeker wortels heeft in de folk en stukken als ‘Light as Never’ zo meeslepend laat klinken. Heel anders gaat het eraan toe in ‘Affirms Nothing’ en ‘First Notes’. Intiem, klassiek aandoend snarenspel, tegen een decor van indringende klankwolken horen we hier. De indringende ritmiek van ‘Conway’ doet dan weer oosters aan, waarbij zeker ook de rol van Økland opvalt.
Het hart van de groep rond Kim Myhr, die we zelf horen op gitaren, bas, orgel, synthesizers en elektronica, wordt gevormd door Adrian Myrh op gitaren en bas en drie slagwerkers, Hans Hulbækmo, Michaela Antalová en Zach. Ze krijgen versterking van Anja Lauvdal op orgel en synthesizer en Håvard Volden en David Stackenäs op diverse gitaren. Zeven, over het algemeen vrij lange nummers, bijna vijf kwartier muziek biedt ‘Sympathatic Magic’. Qua muziek passen de beide Cd’s goed in één recensie. De grote mate van diversiteit die ik bij ‘Light as Never’ benoemde vinden we ook hier terug. ‘Gifting Senselessly in Endless Lavishness’ maakt echter wel duidelijk dat dit album meer dynamiek kent en dat de elektronica er een grote stempel op drukt. En wellicht is hier nog sterker sprake van een minimalistisch aandoende stuwende ritmiek. ‘Move the Rolling Sky’ klinkt aanvankelijk een stuk meer ingetogen, maar kent verderop wel een paar stevige gitaarpartijen, klinkend als de rollende donder. En ook hier krijgt de ritmiek naar het einde toe weer de overhand. Zeer bijzonder zijn ‘Up to the Sun Shall Go Your Heartache’ en ‘I Wonder if I Shall Fall Right Through the Earth’. Beide stukken beginnen met een ambient-achtige ritmiek, die verderop door het slagwerk in een stroomversnelling raakt. Tot slot klinkt het bijna achttien minuten durende ‘Heart Streams’, een aan ambient verwant, boeiend klankcollage.
De albums zijn te beluisteren via Bandcamp en daar ook te koop.